• Reportage Stephan Planthof
‘Lekker urenlang in je eentje op een hoogzit’
‘Allemachtig, ik wist niet dat er zo veel verschillende eenden, ganzen en jachthonden bestaan, om maar eens wat te noemen. En ook het onderscheiden van tarwe, rogge, gerst, haver… dat is niet iets dat je zomaar even opslaat in je hoofd. Daar moet je echt voor gaan zitten. Blijkt wel weer hoe ontzettend mooi en gevarieerd de natuur is. Het theoriegedeelte is dus best een hele kluif. Ik denk dat als je uit een jagersfamilie komt of als je opgroeit als boerenzoon of -dochter, het dan minder moeilijk is. Je groeit dan op in de natuur en raakt er als vanzelfsprekend vertrouwd mee. Door de drukte op mijn werk – ik werk in de kwaliteitszorg bij een betalingsverwerker – heb ik het theorie-examen uitgesteld, dat doe ik dan maar in september. Het praktijkexa- men doe ik wel volgens de planning. Dat zou wel moeten lukken, al is ‘de veiligheid’ wel iets waarop je snel kan zakken. Ik ben al jarenlang lid van een schietverenging en op die manier ben ik in aanraking gekomen met de jacht. Mede-schutters op de schietverenging die een jachtakte hebben, stimuleerden mij de jachtopleiding te doen. Als ik mijn akte heb, denk ik dat ik eerst eens als gastjager met deze mede-schutters mee ga. Nu al besef ik me heel goed dat het belangrijk is om met ervaren jagers op pad te gaan. Ook voor het ontweiden van dieren is het van belang om dit te leren van mensen die echt weten wat ze doen en veel ervaring hebben. Het mooiste lijkt mij om op reeënjacht te gaan; vooral om de rust van de natuur op te zoeken. Dat je, lekker in je eentje, urenlang op een hoogzit wacht tot er iets voorbij komt. Heel ontspannend lijkt mij dat. En inspannend tegelijk natuurlijk. En ik snap dat een drijfjacht heel nuttig en eff ectief is, maar daar heb ik zelf iets minder mee. Het lijkt mij te massaal.’
moeder de jachtopleiding ging doen, werd ik écht enthousiast om er ook aan te beginnen. De grootste uitdaging ligt bij het praktijkexamen. Ik had niet verwacht dat het zo pittig zou zijn op schietbaan. Wat ik ook niet had verwacht, was de massaliteit van de opleiding. Tussen de 1.200 en 1.300 mensen volgen de online-opleiding. Digitaal inderdaad. Eerlijk gezegd miste ik wel eens het persoonlijke contact met andere jagers in opleiding.
Ik ben benieuwd in wat voor jachtveld ik als gast-ja- ger terechtkom. Het zal ook best vreemd zijn om voor de eerste keer een schot te lossen in het open veld. Of ik wel eens eerder een dier heb gedood? Ja hoor. In het vorige studentenhuis waar ik woonde, liepen iets te veel muizen. Met een spatel… De rest is geschiedenis.’
2023/6 • 15
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60
