gebruiken is een maatschappelijke, en soms zelfs een politieke. De verantwoordelijkheid van de chemie is om het proces zo veilig en energiezuinig mogelijk te maken”, meent Bareman. “Ik vind het niet de rol van de VNCI om te oordelen of een bepaald eindproduct een maatschappelijk belang dient, of niet”, voegt Van Well toe. “We willen alleen benadruk- ken dat de stoff en die in de chemie gepro- duceerd worden heel vaak ook een groter maatschappelijk belang dienen.”


Het feit is dát kunststoff en gemaakt mag worden. De afweging om kunststoff en voor bepaalde toepassingen wel of niet te gebruiken is een maatschappelijke, en soms zelfs een politieke...


Internationaal Een ander probleem dat in het vorige artikel werd aangekaart is het feit dat niet alle per- sistente stoff en die in het oppervlaktewater worden aangetroff en, ook daadwerkelijk in Nederland zijn geproduceerd. Hoe gaat de VNCI hiermee om? Bareman: “Op het mo- ment dat er door onze leden in Nederland geloosd wordt, mag men er ons op aan- spreken, maar op het moment dat er in het buitenland wordt geloosd, kunnen wij daar uiteraard niet verantwoordelijk voor worden gehouden. Het is overigens best een com- plex probleem, want op het moment dat je medicijnresten in het oppervlaktewater te- genkomt, wil dat niet zeggen dat die stoff en door de producent zijn geloosd. Gebruikers van medicijnen lozen middels hun urine ook medicijnresten op het oppervlaktewater.” “Dit soort problemen zijn alleen op te lossen als je het internationaal aanpakt”, voegt Van Well toe. “Als je hier bepaalde stoff en in me-


dicijnen verbiedt, maar elders ter wereld zijn ze wel toegestaan, krijg je het alsnog hier in het water en in de lucht. Internationalisering van het milieubeleid is niet alleen goed voor het veel genoemde level playing fi eld, maar ook voor het milieu. En daar is iedereen zich echt wel van bewust.”


Long Range Research Initiative Twee veelgehoorde bezwaren tegen het inzetten van bepaalde persistente stoff en zijn het ontbreken van lange-termijn data en menselijke data. Zijn dat reële bezwaren? “Nou, ik zou zeggen dat we blij moeten zijn dat er geen menselijke data zijn, want dat betekent in ieder geval dat er geen proeven op mensen worden gedaan - dat spreekt voor zich- én dat er geen epidemiologische data is”, zegt Van Well. “Wat betreft de lange termijn eff ecten: daarvoor zijn behoorlijk complexe dierstudies nodig. Je moet daar- voor een aantal generaties proefdieren


16


| nummer 3 | 2018


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48