Uw mening post


Deel uw mening in de brievenrubriek. Mail de redactie: checkpoint@ mpg.today o.v.v. brieven. Of stuur uw brief naar Checkpoint, rubriek brieven, Postbus 862, 1180 AW Amstelveen. De redactie behoudt zich het recht voor brieven te redigeren, in te korten of niet te plaatsen.


Een militair besluit


In het interview met Charlie Malschaert (CP05-2024) wordt de beslissing om voor de Dutchbat-missie naar Srebrenica de zware bewapening van de voertuigen af te halen, door hem toegeschreven aan de toenmalige minister van Defensie (Ter Beek). Dat is onjuist. Het was geen politiek, maar een militair besluit. In zijn boek Mijn jaren als bevelhebber schrijft de toenmalige Bevelhebber der Landstrijdkrachten, luitenant-generaal Couzy het volgende: ‘Zo besloten we (Couzy en de CDS Van der Vlis) de zware 120 mm mortieren en het 25 mm boordkanon van de pant- servoertuigen te vervangen door zware .50 mitrailleurs. Deze bewapening past het beste bij de taken die moesten worden uitgevoerd.’ (p. 139).


In het interview wordt ook de vraag gesteld welke lessen Defensie kan trek- ken uit het optreden in Bosnië. Als de landmachtstaf destijds de UNIFIL-mis- sie had geëvalueerd, was men erachter gekomen dat men ook bij de uitvoering van vredesmissies over escalatiedomi- nantie moet kunnen beschikken. De VN had Nederland destijds voor de missie naar Libanon om een infanteriebataljon gevraagd. Nederland stuurde het 44e


16 Terugkeerreizen Bosnië 17


Pantserinfanteriebataljon met organie- ke bewapening. Volgens de toenmalige minister van Defensie ‘was het achteraf een wijs besluit geweest om het pant- serinfanteriebataljon met zijn complete organieke uitrusting naar Libanon te sturen. De “politionele” taak vereis- te dit niet, maar door de gewijzigde omstandigheden bleken de gepantserde voertuigen en de bijbehorende wapens voor de bescherming van het personeel en het afdwingen van gezag, zeer nood- zakelijk.’ Die belangrijke les om over escalatiedominantie te kunnen beschik- ken, werd door de KL niet toegepast bij de missie naar Srebrenica.


Het pleidooi van de voorzitter van het Veteranen Platform over het trekken van lessen uit de geschiedenis (CP05- 2024, p.67) kan in deze context nog eens worden onderstreept. Ook uit mijn eigen onderzoek (Veteranenzorg 1815–2015) is gebleken dat de politiek een kort geheugen heeft en getrokken lessen uit eerdere missies door Defensie niet zijn geborgd en door- gaans ook niet worden toegepast.


Dr. Theo (M.) van den Doel, oud-lid van de Tweede Kamer


Duitsers in het defi lé?


Hoezo een andere invulling van het traditionele Bevrijdingsdefi lé? Als ik het goed begrijp, zullen straks ook Duitse militairen meelopen in een herden- kingsdefi lé ter ere van de bevrijding van Nederland. Het is inderdaad een feit dat de vijand van toen nu een vriend is, en omgekeerd, de vriend van toen een vijand. Dit is een zeer goede analyse van de huidige tijd door het comité van het Bevrijdingsdefi lé. Maar om de conclusie te trekken dat er dan ook Duitse militairen moeten meelopen in dit defi lé, is naar mijn mening een vreemde kronkel in het denkvermogen, zo niet knotsgek. De naam is ‘Bevrij- dingsdefi lé’. We vieren de bevrijding van Nederland en eren onze bevrijders. Dat waren toch echt geen Duitse sol- daten.


46 Krijgskunde 47


emotie eraf was, het was afgerond’


‘Ik merkte dat de


Lessen uit de geschiedenis


Wat kunnen we in deze tij d van oorlog op het Europese continent leren van de militaire geschiedenis? Wim Klinkert, bij na gepensioneerd hoog- leraar aan de Nederlandse Defensie Academie (NLDA) in Breda, vertelt. Tekst Rein Bij kerk Illustratie Tzenko


‘Herinneringen een plek geven’


Charlie Malschaert vertelt over terugkeerreizen checkpoint


Wim Klinkert houdt zich al bijna veer- tig jaar intensief bezig met militaire geschiedenis. Een vak dat door de actualiteit extra in de belangstelling staat. ‘Ik merk dat ik daardoor ook zelf weer meer over het vak nadenk’, zegt Klinkert. Dat hij militair historicus werd, is overigens toeval. ‘Op de middelbare school vond ik geschiedenis het leukste vak. Ik ben het in Leiden gaan studeren, maar met de krijgsmacht had ik weinig, ik wist er niets van. Ik hoorde echter dat ik mijn dienstplicht kon vervullen als vaandrig-studiebegeleider bij de Koninklijke Militaire Academie. Dat heb ik toen met veel plezier gedaan. Vervolgens bood Defensie mij de kans


W checkpoint


om als betaald promovendus een proefschrift te schrijven, waarna ik als burgerdocent bij de KMA – tegenwoor- dig NLDA – aan de slag kon.’ De militaire geschiedschrijving heeft zich sterk ontwikkeld. Ooit was het ouderwetse krijgsgeschiedenis. Veld- slagen en veldheren stonden centraal. Het aloude ‘de geschiedenis leert’ werd, zeker door militairen, nogal letterlijk genomen. Leren van beroemde fi guren als Napoleon, van hun geniale daden en menselijke tekortkomingen. Nu is er juist veel aandacht voor de ruimere politieke, economische, sociale en culturele factoren. Maar het vak blijft uitermate nuttig voor de nieuwe gene- raties troepenoffi cieren en generaals. Klinkert: ‘Je kunt met militaire geschie- denis bij cadetten en adelborsten het kritisch denken stimuleren. Hij noemt als voorbeeld de Slag om Arnhem. ‘Daarover is veel bekend. De discussie gaat dan over de lagere commandant die achteraf een hoge onderscheiding kreeg, terwijl zijn hele peloton was ge- sneuveld. Dan kun je het met de cadet- ten diepgaand hebben over opvattingen


over dapperheid en leiderschap toen en nu. Dat is veel beter dan een-op-een lessen uit het verleden kopiëren, wat overigens ook helemaal niet kan.’


Battlefield tours Bij de NLDA, waarvan de Faculteit Militaire Wetenschappen (FMW) een onderdeel is, krijgen slechts de enkele tientallen studenten die de bachelor Krijgswetenschappen volgen nog een reeks militair-historische colleges. De overgrote meerderheid van de aan- staande offi cieren komt maar beperkt met militaire geschiedenis in aanra- king. ‘Het is anders dan vroeger geen basisvak meer’, constateert Klinkert met enige spijt. Dat neemt niet weg dat


‘Het is een manier om kritisch denken te stimuleren’


Als je zo nodig de huidige vriendschap wil vieren, prima, maar richt dan een comité op om die vriendschap tussen de verschillende landen te vieren en – vooral – zoek daar een andere dag voor uit. Het woord ‘bevrijding’ staat haaks op het laten mee defi leren van de toenmalige bezettende macht.


Fred Saarloos


71


checkpoint


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76