Column 43


Interview met de


schrij ver


Mariola Goossens Onvermij delij ke stap


‘Op een andere manier samenwerken’


Harry van den Brink is de eerste persoon in de geschiedenis die zich door alle rangen heen opwerkte tot Commandant Koninklij ke Marechaussee (2015 tot 2019). Mede door zij n ervaring in alle geledingen van de organisatie ontwikkelt hij een eigen, mensgerichte visie op leiderschap en samenwerking. Hij schetst deze andere manier van kij ken in zij n boek, aan de hand van 44 persoonlij ke verhalen. ‘Ik probeerde altij d vanuit het werk naar de organisatie te kij ken en niet andersom. Ik keek dus vanuit de verantwoordelij kheid die ik voelde voor de publieke taak van de overheid, terwij l bij na iedereen binnen én buiten de organisatie hiërarchisch en bureaucratisch dacht. Iedereen deed exact wat er in zij n functieomschrij ving stond. Het werk kwam zo in kaders terecht en er werden onbewuste grenzen getrokken, tussen anderen én andere organisaties. Terwij l als je uitgaat van dat wat er moet gebeuren, je veel sneller met elkaar het grote geheel ziet en welke rol iedereen daarin kan vervullen. Samenwerken wordt dan vanzelfsprekend. Dat heb ik in mij n tij d als commandant proberen door te voeren. De verhalen in het boek geven een inkij kje in hoe ik dat heb gedaan. De beschreven waarden en lessen zij n absoluut niet bedoeld om anderen voor te schrij ven hoe leiding te geven. Daar heb ik zelf juist altij d moeite mee gehad. Ik hoop vooral dat mij n boek eraan bij draagt dat anderen met elkaar in gesprek gaan over een andere manier van samenwerken.’ Leiderschap door de rangen heen Harry van den Brink Uitgeverij Boom ISBN: 978-90-2446-6221


Gal kruipt omhoog en ik knipper verwoed met mij n ogen. Vol ongeloof kij k ik naar de collega naast me, zij n adamsappel schiet op en neer als hij met kracht slikt. Even vinden onze ogen elkaar. Dan draai ik mij n blik terug naar het tafereel dat zich voor ons ontvouwt. De Afghaanse politiepost ligt op de top van een heuvel, met uitzicht over de schitterende vallei omringd door gekartelde berg- ruggen. Een stroompje baant zich slingerend een weg door een brede strook van groen met bomen en velden en hier en daar quala’s, de typische, ommuurde huizen van dit land. Op de binnenplaatsen spelen lachende kinderen, hun heldere stemmetjes weerkaatsen over de velden. Maar het enige dat mij n ogen met enorme precisie waarnemen, is de thermoskan van de Afghaanse politiecommandant tegenover ons. Na tevergeefs op de knop aan de bovenkant te hebben gestampt met zij n vuist, heeft hij het apparaat voor onze ogen ontmanteld. Slij merige, beschim- melde theebladeren blokkeren de slang waar de thee door moet. Er druppen groenbruine klodders op het kleed waarop we zitten. Hetzelfde kleed waar we gister op zaten. Drinkend uit dezelfde thermoskan. Als in slow motion zie ik zij n hand met de slang omhoog bewegen terwij l hij langs zij n lippen likt. Met een ploppend geluid schiet de drek uit de slang als hij er met kracht doorheen blaast. Als het de grond raakt, zakt het traag uiteen.


Even denk ik tussen de resten beweging te zien en mij n adem stokt. De commandant draait alle onder- delen weer ineen en glundert als hij mij n glas kan vullen met thee. Ik hoor mij n voorganger weer zeggen bij de hand over take over: ‘Eten of drinken weigeren wordt als enorme belediging gezien.’ En mij n AMO- instructeur die me inpeperde dat iedere stap consequenties heeft. Als we onze thee hebben gekregen, kij ken mij n collega en ik elkaar aan. Berusting komt over me en we heffen onze glazen naar elkaar. Als dit ons einde wordt, gaan we in ieder geval samen. We glimlachen naar de commandant en nemen, terwij l de rest van ons team grimassend de ogen afwendt, een grote slok. Terwij l ik grinnikend bedenk dat sommige stappen onvermij delij k zij n, zelfs als de Dixie daarmee waarschij nlij k je beste vriend wordt, sla ik de thee achterover en biedt mij n glas aan voor een tweede ronde.


Majoor Mariola Goossens was als luitenant mee met het Provinciaal Reconstructie Team in Afghanistan (2007). Ze onder- hield hier met haar collega’s de contacten met burgemeesters, stamoudsten en politiecomman- danten. Momenteel werkt ze als landmachter bij de luchtmachtstaf om instroom van nieuw personeel te verbeteren.


checkpoint


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76