64 post


Deel uw mening in de brievenrubriek. Mail de redactie: checkpoint@ mpg.today o.v.v. brieven. Of stuur uw brief naar Checkpoint, rubriek brieven, Postbus 862, 1180 AW Amstelveen. De redactie behoudt zich het recht voor brieven te redigeren, in te korten of niet te plaatsen.


Bijzonder moment


Afgelopen juli was ik samen met mijn broer voor een werkbezoek in Michigan in de VS. Op een ont- spannen zondagmiddag reden wij in onze oranje huurauto door een prachtige straat in Grand Rapids, een plaats vlak bij Lake Michigan. Bij een vrijstaande woning trok een Amerikaanse vlag mijn aandacht. Ik zag een oudere vrouw in haar schom- melstoel op de veranda voor haar woning zitten, naast de vlag. Ik kreeg sterk het gevoel om deze vrouw aan te spreken en stopte de auto. Al snel was het van ‘come in, sit down, where are you from’? Toen zij hoorde dat wij uit Holland kwamen, begonnen haar blauwe ogen te stralen. Trots vertelde zij dat haar opa en oma van Friese en Groningse komaf waren. Enthousiast liet zij haar woning zien. Binnen rook het net als bij mijn eigen oma vroeger. Oude foto’s aan de muur, een oud-Hollandse staande klok en een houten bord met het opschrift ‘Gezellig’. Toen vertelde zij over haar man. Hij was begin dit jaar op 97- jarige leeftijd overleden. Zij had altijd met hem in deze woning gewoond en ook hij had deels Nederlandse groot-


checkpoint


ouders. En de vrouw vertelde dat haar man WO II-veteraan was. Met emotie en trots toonde zij de ceremonieel gevouwen Amerikaanse vlag van de uitvaart. Op zo’n moment word je stil en toon je met je hand op je hart al je respect. Dankbaar voor wat deze man en zijn generatie veteranen gedaan hebben. Ons land bevrijd! Deze groep, in mijn ogen echte veteranen, mogen wij nooit, nooit vergeten. Gerard, oud-marinier en veteraan (volledige naam bekend bij de redactie).


Psychische hulpverlening


Het interview met collega Theo van den Doel over zijn proefschrift over psy- chische hulpverlening aan uitgezonden militairen raakt mij, als gepensioneerd medewerker (en tevens veteraan) van de toenmalige Afdeling Individuele Hulpverlening van de KL, sterk. In het artikel wordt geen enkele aandacht geschonken aan het feit dat bij de KL al sinds de jaren zeventig door een steeds groter wordend aantal psychologen, maatschappelijk werkers en geestelijk verzorgers psychische hulp wordt ge- geven aan de uitgezonden militairen. In de eerste jaren voornamelijk aan Liba- nongangers en vanaf de jaren negentig aan alle uitgezondenen. In diverse artikelen, onder andere in de Militaire Spectator nr 6-1993, de Legerkoerier van febr. 1993, maar ook in lokale en landelijke bladen is daar aandacht aan besteed. Er werd vanaf de jaren negentig ge- werkt aan de hand van een draaiboek


met aandacht voor punten als ‘voor, tijdens en na de uitzending’, en het Thuisfront’. Sinds die tijd is er ook vrij- wel altijd een psycholoog meegegaan naar het uitzendgebied, te beginnen met Provide Comfort in 1991. Ook toen al was een punt van zorg dat er door de uitgezonden militairen vaak te laat om hulp gevraagd werd. En soms werd er zelfs ontkend dat er ooit over mogelijke hulp zou zijn gesproken. Zie hiervoor ook het artikel dat een paar bladzijden verder in dezelfde Checkpoint staat. Ik kan me niet goed voorstellen dat deze feiten collega Van den Doel zijn ontgaan, maar het zou juister geweest zijn als dit in het geplaatste artikel ook was vermeld. Kolonel b.d. René W. Jacobs, MPDS (Militaire Psychologische en Sociologi- sche Dienst)


Diepste excuses aan nabestaanden Srebrenica


27 jaar na dato staat de minister van defensie Ollongren op de begraafplaats van Potocari namens de Nederlandse regering de diepste excuses te maken. Een Nederlandse regering die met de hele internationale gemeenschap, schromelijk heeft gefaald in het voor- komen van een genocide op 8000 mos- limmannen en -jongens. Een genocide die aanvankelijk door de ondersecreta- ris-generaal voor vredesoperaties Kofi Anan werd ontkend, maar tien jaar later toen hij aantrad als secretaris-generaal van de VN, officieel door hem werd erkend. Als iemand de diepste excuses moet maken namens de hele internationale gemeenschap, dan is hij dat in ieder geval. Dat zal dan vandaag secretaris- generaal Antonio Guterres moeten zijn. Dat Nederland, als medespeler in het drama van Srebrenica, haar verant- woordelijkheid eindelijk neemt is niet meer dan terecht. Willens en wetens en ook tegen beter weten in, heeft ze zich gecommitteerd aan een missie die


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76