Berichten uit Doorn 61


‘ Mijn man stond altijd op scherp,


maar ik ook’ Veteranenloket voor Hetty


‘In de vijftien jaar dat mijn man aan PTSS leed, stond hij altijd op scherp, maar ik ook. Ik ontzag hem op heel veel gebieden. Dat leverde de best mogelijke versie van mijn man op, maar niet van mij. Mijn beproeving begon al toen mijn man nog op missie was in Irak, in 2004. Twee weken na vertrek kwamen we erachter dat ik zwanger was. Terwijl ik in mijn eentje met de maand voller werd, zag ik mijn man daar achteruit gaan. Bij thuiskomst stond zijn hoofd totaal niet naar het huisje, boompje, beestje waar ik zo naar had uitgekeken, maar werd hij verteerd door frustratie en woede. We kregen later nog twee kinderen. In ons gezin voelde


ik me een alleenstaande moeder die ook nog man- telzorger was van iemand die geen zorg wilde. En toch was het nooit goed genoeg voor mijn man. Vrienden en familie begrepen mijn man niet. De cirkel om ons heen werd kleiner en kleiner. Ik was alleen nog werknemer, vrouw en moeder. Van Hetty was nog weinig over.’


Lees online verder No guts, no glory - Hetty – Nederlands Veteraneninstituut (nlveteraneninstituut.nl)


Heeft u behoefte aan hulp? Neem contact op met het Veteranenloket, via


088-3340000 Kennisuitwisseling Werkbezoek Georgië


Een afvaardiging van het Nederlands Veteraneninstituut heeft onder leiding van brigadegeneraal Paul Hoefsloot afgelopen zomer een bezoek aan Georgië gebracht. Met het ‘Georgian State Service of Veterans Affairs’ is onder- zocht hoe beide organisaties elkaars kennis op het gebied van erkenning en waardering, onderzoek en zorg voor veteranen en hun relaties kunnen versterken. Georgië telt 70.000 veteranen op een bevolking van 3,7 miljoen inwoners. Tijdens het werkbezoek werden een veteranenhospitaal, een prothesecentrum en een revali- datiecentrum bezocht. Tot slot is er met het Georgische parlement gesproken over het unieke van de Nederlandse Veteranenwet.


Politieke verantwoording Column


Militairen leren om verantwoording af te leggen voor hun activiteiten. Dat hoort bij het mandaat dat je, als je tijdens het uitvoeren van je opdracht dodelijk geweld mag toepassen. Hiertoe moeten rapporten worden geschreven, onderzoeken gedaan en evaluaties zorgvuldig uitgevoerd. It comes with the job. Die nabeschouwingen vragen dan ook wel de nodige kennis van het krijgsvak om de juiste conclusies te kunnen trekken. Dat valt niet altijd mee, omdat iedereen een andere perspectief heeft over wat gedaan is, had moeten worden of zou moeten worden. Voor het juiste verwachtingspatroon is het dan van groot belang de basis helder te hebben. Wat was de opdracht? Welk effect moest bereikt worden? Wat was het mandaat? Wat waren de Rules of Engagement? Welke middelen waren daarvoor beschikbaar? Om er maar een paar te noemen. Hoe duidelijker dat aan de voorkant van de missie is ingevuld, des te eenduidiger kan de evaluatie helderheid geven over de resultaten. Welnu, daar komt de politiek in beeld. Onze regering zet de krijgsmacht in als verlengstuk van de diplomatie. Of zoals Von Clausewitz het al stelde ‘oorlog is de voortzetting van de politiek met andere middelen’. Het is dan ook van wezenlijk belang dat de opdracht, context, het beoogde resultaat, de randvoorwaarden en middelen zorgvuldig worden ingevuld. Niet alleen om het juiste resultaat te kunnen bereiken, maar ook ter bescherming van de partijen in het inzetgebied en zeker ook de eigen mensen na afloop van de missie. Zodat zij de juiste tools hebben om zich achteraf kunnen verantwoorden. Helaas gaat het historisch gezien daar nogal eens mis. Onze militairen worden op pad gestuurd met een vage opdracht, niet altijd een duidelijk doel en onvoldoende middelen. Verantwoording afleggen wordt dan vaak ook moeilijk. Binnenkort begint de evaluatie van twintig jaar Nederlandse aanwezigheid in Afghanistan. En hoewel dat veel meer inhoudt dan alleen onze militaire inzet, zal daar ongetwijfeld veel aandacht naar uitgaan. Hopelijk is er voldoende militaire expertise inbegrepen, maar kijkt men ook eerst en vooral naar de voorkant. Het politieke doel wat bereikt diende te worden met ‘andere’ middelen. Hoe de randvoorwaarden waren ingevuld. Zodat ook onze politici hun verantwoording kunnen afleggen.


Hans van Griensven Luitenant-generaal b.d. Voorzitter Vereniging Veteranen Platform


checkpoint


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76