42


Ze stonden op vrijwel geen enkele lijst, maar kwamen wel steeds bij elkaar terecht. In Haris (Libanon) wachtte Frank zijn maat Arno altijd op ‘met een biertje en een


pannenkoekie’. Tekst Sanne van de Grift Fotografie Niels Blekemolen


‘Ze noemden ons in één adem: Schut- Kortekaas’


Hoe hebben jullie elkaar ontmoet? ‘Bij onze opkomst in Assen. Iedereen werd ingedeeld, maar wij twee bleven over. Dat overblijven werd een rode draad door onze diensttijd. In Libanon was er voor ons ook geen plek bedacht toen we aankwamen. We staan ook niet op de lijsten in het grote herinneringsboek van Libanon. En op de lijsten om bevorderd te worden tot korporaal ontbraken onze namen ook. Dat laatste kan ook komen doordat we af en toe te laat kwamen. Na drie dagen in Assen hadden we de marechaussee al aan de lijn.’


Waar ben je Frank dankbaar voor? ‘Dat hij mij in Libanon altijd volgde via de radio als ik buiten de poort was. Bij terugkomst stond hij me op te wachten en gaven we elkaar een lange knuffel. Ga nu eerst maar eens douchen, want je stinkt als een bunzing, zei hij dan. Daarna zat hij klaar met een biertje en een pannenkoek of appeltaart. Het feit dat ik iemand had die op me wachtte, deed me zo goed. Het voelde als thuiskomen.’


Arno Kortekaas (59)


MISSIE EN FUNCTIE: soldaat boordschutter, Libanon (1981) HUIDIGE FUNCTIE: eigenaar Kortekaas interieurs Meppel OVER FRANK: hij omarmt je met liefde en rust


Wat is je favoriete herinnering? ‘Onze Libanontijd. We zijn daar samen volwassen geworden. Je kwam terug en was qua levenservaring ver boven je leef- tijdsgenoten uitgestegen. Maar je kon je verhaal niet kwijt, want niemand geloofde je. Er was geen nazorg en het stond nauwelijks in de krant, behalve dan dat wij ‘op vakantie waren’ daarheen.’


Hoe heeft dat je leven veranderd? ‘Ik weet niet wie ik nu zou zijn als ik niet naar Libanon was gegaan. Wij maken ons minder druk om kleine zorgen hier. Die herkenning heb ik met alle veteranen. Voor onze Libanon-ervaring zoek ik nog wel naar erkenning. Een ‘sorry’ voor het feit dat we daar zo onvoorbereid als jonge jongens naartoe gestuurd zijn.’


Wat staat er op Franks ‘bucketlist’? ‘Hij is tevreden, hij heeft geen bucketlist. We hebben het wel eens over een terugkeerreis gehad. Maar ik denk dat we dat toch niet moeten doen. Wat herken je daar nog?’


checkpoint


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76