40


Uitvaartteam


Protocoldeskundige Het uitvaartteam besteedt veel tijd en aandacht aan de manier waarop dit alles gebeurt. Daarvoor heeft het oud-marinier en protocoldeskundige Jan Jaap van Weering in de hand genomen. Hij adviseert en traint de vrijwilligers. ‘Samen met Wil ben ik er veel tijd aan kwijt, maar ik doe het graag’, vertelt Van Weering. ‘Een dergelijk uitvaartteam is uniek; zelfs wereldwijd zijn er geen andere voor- beelden van. Ik vind het belangrijk dat zoiets goed en respectvol gebeurt. Het moet geen rommeltje worden.’ Het begint bij de kleding van het uitvaartteam. Iedereen draagt een spierwit hemd met korpslogo, een modelbaret en een donkere broek met zwarte schoenen. Van Weering: ‘Ze dragen geen onderscheidingen. Door de eenvoud en uniformiteit krijgt het kracht. We willen niet als fazanten- haantjes om de kist staan. Het gaat om de overledene.’


Details Eenmaal op locatie controleren de vrijwilligers elkaars tenue. Van Weering: ‘Je kunt maar een keer iemand de laatste eer bewijzen, maar


checkpoint


een keer een goede indruk maken. Wij zijn erg kritisch op onszelf. Als iemand een pasje verkeerd zet, dan hebben we het er na afloop over. We letten echt op de details.’ De vrijwilligers zijn doordrongen van het protocol en het belang van een nauwgezette uitvoering hiervan. Toch is het volgens Pleijster nodig om ze scherp te houden. ‘Oud-mariniers zijn ook gewoon mensen en kunnen onder elkaar behoorlijk uitbundig zijn. We moeten ze er soms op wijzen dat je niet iets tegen een maatje fluistert tijdens de plechtigheid. Het gaat om discipline. Het is geen reünie en een lolletje komt wel na afloop. Als uitvaartteam dragen we tenslotte de waarden van het Korps Mariniers uit.’


Emoties Ook kan het voorkomen dat de gekozen muziek emoties bij de vrijwilli- gers oproept. Pleijster: ‘Onlangs lieten ze bij een uitvaart een muziekstuk horen dat ook bij de uitvaart van mijn moeder gedraaid werd. Dat riep bij mij emotie op. Dan probeer je aan andere dingen te denken. Het is niet profes- sioneel als jij daar tijdens de uitvaart staat te grienen. Die emotie kun je


Wolk 1665


Mariniers overlijden niet, maar ‘hergroeperen in de Mariniershemel’. Ofwel op wolk 1665; een verwijzing naar het oprichtingsjaar van het Korps. Daarom wordt overleden mariniers vaak een behouden vaart naar wolk 1665 gewenst.


kwijt door elkaar erna, buiten beeld, een knuffel te geven. We maken met het uitvaartteam veel mee, waardoor de saamhorigheid enorm is. Onze aanwezigheid is geheel belangeloos, maar regelmatig ontvangen we na afloop een bedank- brief van de familie en soms ook een donatie, waar we uiteraard zeer blij mee zijn.’


www.mariniersziekenboeg.com


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76