4. Kapitein Luciano (rechts) en zijn `eerste officier´ Vlaho in de stuurhut van de Barbarinac.
5. De foto van de Kornati-eilanden vanuit de lucht gezien.
6. Camping Slanica is een prima uitvalsbasis om naar de Kornati´s te gaan.
1995 verdwenen is. “Alles en iedereen is gefocust op het toerisme en het vullen van de geldbuidel. De concurrentie is moordend.” Rond de eeuwwisseling is de Barbarinac omgebouwd tot rondvaartboot en uit- gerust met twee nepmasten en tuigage. Ermee zeilen kan niet, omdat de zeilen eenvoudigweg ontbreken... Het schip is zelfs opgesierd met een kraaiennest. “De tochtjes naar de Kornati’s leveren voldoende op om ervan te leven, maar ’s winters moeten we toch zuinig zijn. Dan verzamelen we energie voor de zomer”, ver- telt Luciano lachend.
Exotische namen Na ruim een uur varen doemt het eerste eiland op. Er staat een bord met de tekst Nacionalni Park Kornati, het is dus een nationaal park. We varen tussen en langs eilandjes met exotische namen als Smokviˇca, Gominjak en Piškera, die de fantasie prikkelen. De kusten zijn vlak bij de waterlijn wit geworden door het zeezout en murw gebeukt door de bura, de storm die van tijd tot tijd in deze contreien de zee behoorlijk tekeer doet gaan. Aan de zuidkant van de eilanden steken de kliffen bijna loodrecht uit de zee, soms tot meer dan honderd meter hoog. Door de eeuwen heen moeten er verschillende aardverschuivin- gen zijn geweest. De rotskust bestaat uit verschillende lagen die over elkaar heen geschoven zijn. Regelmatig passeren we een grot die de zee in de kust heeft uitge- slepen. Opvallend zijn de muurtjes die vaak dwars over de grotere eilanden heen aangelegd zijn. De schipper
Vanaf de boot zien de eilanden er vooral kaal, rond en rotsig uit
vertelt dat ze de grenzen markeren van stukken land die nog steeds particulier eigendom zijn. De grondbe- zitters wonen op het vasteland, maar oogsten hier en daar nog druiven en olijven. Er grazen zelfs nog wat schapen. Daar kunnen we ons nauwelijks een voorstel- ling van maken, omdat de eilanden er vanaf de boot vooral kaal, rond en rotsig uitzien. Plotseling worden we vanaf een van de eilandjes door een stelletje toegewuifd. De kapitein vertelt dat toeris- ten een arrangement kunnen boeken in een voormalig vissershuisje, om als Robinson hun vakantie te vieren. De eilanden zijn nu onbewoond, er is geen stroom en geen waterleiding, maar ´s zomers worden de voormalige vissershuis- jes ingericht als gastenverblijven of konoba´s, restaurantjes waar vooral vis op het menu staat. We
passeren een eiland met een ruïne. Het zijn de muur- resten van de Byzantijnse vesting Tureta, die uit de zesde eeuw stamt.
Gebakken makreel De Barbarinac legt omstreeks het middaguur aan op het hoofdeiland Kornat, waar we in een konoba aanschuiven voor een lunch met gebakken makreel met koolgarni- tuur. Het witbrood is smakeloos, maar de frambozenwijn is voortreffelijk. Na tachtig minuten meldt schipper Luciano dat we ons weer gaan inschepen. Intussen doet de zon aan de inmiddels wolkenloze hemel de tempera- tuur flink oplopen. Na een halfuur varen meert het schip af op Levrnaka. In een baai is een mooi kiezelstrandje.
4
5
6
62 | Kampeerauto nr. 3/2012 NKC
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84
