de boerderij in het Twentse Haaksbergen. Samen met haar man Rogier runt ze er een bedrijf met 85 melkkoeien. Een jaar gele- den openden ze op hun erf De Melktapperij, waar burgers zelf een fles melk kunnen tappen. ‘Hoe komt zo’n jury erbij, dacht ik. Maar tegelijk was het ook een teken dat wat ik doe, gezien wordt. En het was een mooie aanleiding om weer in gesprek te komen met mensen om ons heen.’ Want dat is wat de boerin uit Twente het liefst doet: de dialoog aangaan met de samenleving. Dat is broodnodig, vindt ze. ‘We moeten niet wachten tot de mensen naar ons toe komen.
We moeten zelf van ons erf af. Want de samenleving is óók verantwoordelijk voor de huidige gang van zaken. Door het goedkoopste vlees te kopen bijvoorbeeld of de pakken melk in de aanbieding. Wij moeten uitleggen dat de goede prestaties die we neerzetten als sector, ook een kostprijs hebben. En we moeten in gesprek gaan: waar zitten de vragen, wat zijn de pijnpunten?’
Romantisch beeld van boeren
Wie Heleen zo bevlogen hoort praten, kan zich amper voorstel- len dat ze min of meer per ongeluk boerin is geworden. Ze groeide in Emmen op, midden in de stad. Haar vader had een verantwoordelijke functie bij de gemeente. Toen ze op haar 25e Rogier leerde kennen, had ze vooral een romantisch beeld van het boerenleven. ‘Het leek me vooral leuk. Lekker buiten bezig zijn, een eigen moestuin, veel vrijheid.’ Maar boeren bleek voor- al hard werken, merkte Heleen al snel. ‘Het was altijd druk. ’s Ochtends voerde ik de kalfes, daarna sprong ik onder de douche en ging ik snel naar mijn werk. Als ik ’s avonds thuis- kwam, konden we nog net samen een toetje eten voordat Rogier de koeien ging melken. Om half negen ploften we dan uitgeblust naast elkaar op de bank.’ Niet dat Heleen een hekel heeft aan hard werken. Aan stilzitten had ze al op jonge leeftijd een broertje dood. ‘Ik zwom tien keer in de week, speelde accordeon, ging naar catechisatie en dan begeleidde ik ook nog een kinderclub. En in het weekend hielp ik graag m’n vader met klussen buiten, hout kloven bijvoorbeeld of de schuur verbouwen. Ik was altijd bezig.’ Dat bleef zo nadat ze voor haar studie aan de academie voor lichamelijke opvoeding naar Zwolle was verhuisd. Ze was zo’n type dat haar studie combineerde met het bestuur van de studentenvereniging en het werken voor een evenementen- bureau. En alsof dat nog niet genoeg was, vloog ze als reisbe- geleidster ook nog van hot naar her. ‘Ik houd van dynamiek’, verklaart Heleen.
Eenmaal klaar met haar studie, ging ze als gymjuf aan de slag. In het speciaal onderwijs dan. ‘Ik wilde niet gewoon lesjes draai- en. In het speciaal onderwijs is geen dag hetzelfde. Dat past bij mij; ik houd wel van een uitdaging. En ik kon mijn “zorghart” kwijt in het lesgeven; ik had plezier in het contact met leerlin- gen.’ Tegelijk volgde ze ook nog een studie zorg en welzijn. ‘Om ook nog een vak te leren dat, anders dan gym, echt mee- telt’, vertelt Heleen lachend.
Dynamiek op boerderij geeft energie
Nadat dochter Sanne was geboren, besloot Heleen haar baan – inmiddels was ze docente zorg en welzijn – op te zeggen en voortaan thuis aan de slag te gaan. ‘Het combineren van de boerderij en mijn baan was lastig, zeker op piekmomenten. En ik merkte tot mijn verbazing dat ik het ook gewoon leuk vond om met z’n tweeën een bedrijf te runnen. De dynamiek op een boerderij, het samen nadenken over de bedrijfsvoering; ik kreeg er energie van. Tegelijk vond ik het fantastisch om te zien hoe Rogier hier in z’n element is.’ Heleen vroeg Rogier in die tijd het hemd van het lijf. Waarom la- ten we een kalfe niet bij zijn moeder? Waarom gaan onze koei-
17
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52
