search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
5. Nederlandse bussen van Conexxion rijden nu in Berat


6. Het team van het hulpverleningsproject, vlnr: Gjerg Nuku, Anne, Joshua, Hélène en Dick Wesselingh.


weg op de landkaart zien. De route gaat halverwege over op geel, wat meestal betekent dat de weg smaller wordt. Het is 117 kilometer kustweg langs de Albanese Rivi- èra, met hooggelegen wegen en steile bergpassen naar Sarandë. Maar er is geen andere mogelijkheid. Het eerste deel, met de mooie badplaatsen Dhërmi en Himarë, valt mee. Wel moeten we soms fl ink gas geven en hele stukken in de eerste of tweede versnelling rijden. De beloning is wel steeds een prachtig uitzicht over baaien of de ruige, rotsachtige bergen aan de andere kant. De motor wordt soms erg heet van het klimmen, maar kan weer afkoelen als we naar beneden gaan. Maar dan hebben de remmen het weer zwaar te verduren, omdat snelheid verminderen op de motor onvoldoende is. Als het gaat regenen, worden de laatste smalle stukken er niet gemakkelijker op. Soms lijkt de camper met voorwiel- aandrijving in een haarspeldbocht door modder en losse steentjes de grip op de weg wel eens kwijt te zijn. We komen hier veel kleine bunkertjes tegen, waarvan er in de communistische tijd ruim 700 duizend in het hele land zijn gebouwd. Als verdediging en om eventueel de onbeken- de vijand te kunnen bestrijden. In de Baai van Palermo zien we de tunnel die toegang biedt tot de in de rotsen verborgen haven, destijds van de Russische onderzeeboten. Gebouwd in de jaren vijftig, toen de Albanezen nog vriendjes waren met de USSR.


Asfaltbaan Na ruim vijf uur rijden bereiken we de badplaats


Sarandë. Bij hotel Mediterrane is een camperplaats, met gebruik van toilet, douchegelegenheid en stroom. Ook weer geen fraaie camperplek, maar wel een veilige plek


HULPPROJECT LEIDT TOT CAMPING


De Nederlanders Hélène (47) en Dick (48) Wesselingh waren de eersten die een camping begonnen in Albanië. Inmiddels heeft het uit Oudekerk aan de Amstel afkomstige stel Camping Albania uitgebouwd met een zwem- bad, goede sanitaire voorzieningen en een restaurant. Daarmee is de camping een van de betere van het land.


De twee kwamen in Albanië terecht vanwege een hulpverleningsproject van de moeder van Hélène Wesselingh, Cathrien de Kuiper-Barlag. Het project begon met een klein meisje dat een ernstige oogziekte had en naar Nederland werd gehaald voor een operatie. Hélène en Dick Wesselingh brachten haar terug en zagen toen met eigen ogen hoe slecht de situatie in Albanië was. Ze bleven er, stichtten met hulp van de lokale overheid in Barbullush een kleine nederzetting en gingen van daaruit hulpgoederen uit Nederland distribueren onder de arme bevolking.


Ze bouwden alles zelf op: “Bij stukjes en 66 | Kampeerauto nr. 9/2016 NKC


beetjes voltooiden we het huis, de schuren en het terrein. Vanwege de hulpverlening kwamen er steeds meer mensen uit Nederland langs en die vroegen dan altijd of ze bij ons in de tuin mochten kamperen. Toen dachten we: laten we een camping beginnen. En zo is het begonnen”, aldus Dick Wesselingh. Ook het hulpverleningsproject werd verder uitgebouwd. Cathrien de Kuiper-Barlag kwam in Albanië wonen. Via de door haar opge- richte Nederlandse Stichting Hulptransporten kwamen er steeds meer spullen naar Albanië. De steun is voor ouderen in de omgeving en er wordt een kindertehuis mee draaiende


gehouden. In de winter krijgen honderden ge- zinnen in de afgelegen bergen hulpgoederen verstrekt, zoals hout, meel, kleding, dekens et cetera. Hélène Wesselingh: “Die mensen leven daar totaal geïsoleerd, zonder elektriciteit en waterleiding. Na de val van het communisme hebben ze nooit hulp vanuit de overheid gehad. Dus helpen wij ze op deze manier. We hebben daarbij wel alle hulp van de lokale overheid, maar die doet zelf weinig.” Hun kinderen Anne (20) en Joshua (17) werken nu ook hard mee. Ze spreken vloeiend Albanees. Anne is getrouwd met Albanees Gjergj Nuku (27), die nu ook bij het project betrokken is.


Connexxion


Uiteindelijk pakken we de goede weg en bereiken we de camping nabij Berat. Alles ziet er goed uit en we eten die


om vandaaruit de boulevard te bezoeken, enkele honder- den meters verderop. Daar zijn tal van restaurantjes, bars en kleine winkeltjes. Je kunt er rondvaarten maken en een dagtocht naar het tegenovergelegen Griekse eiland Korfoe. Bij elkaar een gezellige boel, waar we een kleine week van genieten. Voor we hier vertrekken, maken we nog een tocht naar de archeologische opgravingen van Butrint. Daar zijn vele resten van eeuwenoude bebouwing blootgelegd. De toegangsweg naar camping Ksamil daarbij, vinden we on- begaanbaar. Een pontveer verderop te link. Dus overnachten we weer op de plek bij het hotel. De weg terug naar het noorden gaan we door het binnen- land. Kaarten geven weer diverse bergpassen met hellingen van 10 tot 15 procent aan. We rijden eerst naar Gjirokastër. Dat is maar 55 kilometer, maar de weg is in dorpen soms zo smal en slecht, dat we er ruim twee uur over doen. Bij een rotonde moeten we volgens de navigatie een grintweg inrijden. Ernaast ligt echter een nieuwe brede asfaltbaan. Dus die nemen we en we rijden twintig kilometer door een prachtig landschap. Verkeersborden staan er niet. Her en der loopt een schaapsherder en we passeren enkele nederzet- tingen van nomaden. We begrijpen er niets van: we kunnen zelfs in de hoogste versnelling rijden. Tot we plots voor een grote hoop grint midden op de weg staan. De weg houdt gewoon op, dus we moeten keren en weer helemaal terug. Een jongeman langs de weg, die een beetje Engels spreekt, legt uit dat dit een deel van de nieuwe weg naar Grieken- land is. Onbekend is wanneer de rest wordt aangelegd.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84