heid te geven om de goede richting in te slaan. Bij verrassing staan we plots voor het hotel. Er zijn zeven plekken voor campers en er staan er nog maar twee. Snel staan we op de goede plek, waarna de eigenaar ons uitlegt dat we in het hotel gebruik mogen maken van toilet en douche. We kunnen elektriciteit aansluiten en de toilet- cassette achter het hotel in een hurktoilet legen. In een plantsoen is een kraan. Zo bijzonder hebben we nog nooit gestaan. Niet de mooiste plek, maar wel veilig. Met de ser- vice van een hotel, maar slapen in ons eigen, vertrouwde camperbed.
Welvaartssymbool
Het centrum is makkelijk te bereiken met de bus die voor het hotel stopt. Daar is veel te bekijken. Op het grote centrale Skanderbegplein wordt deze grote held groots en zittend op een paard afgebeeld. We slenteren er over een markt, waar mensen groente en fruit uit hun eigen moes- tuin verkopen. In nauwe straatjes verderop is een markt met kleding, huisraad en allerlei andere snuisterijen. Tabak is los als een soort brood te koop, om er zelf sigaretten van te rollen. Langs de straten staan bedelaars, zwervers en talloze kleine stalletjes met etenswaren. Groepjes muzikan- ten proberen wat geld te verdienen. Drie kleine kinderen die zingen en zichzelf ritmisch begeleiden op afgedankte koffi eblikken, trekken veel bekijks. Voor hen staat een bakje om geld in te doen. Jong geleerd is oud gedaan, denken we bij ons zelf.
Net als in heel Albanië zijn de meeste auto’s Mercedessen. Dit merk wordt hier als het nationaal welvaartssymbool beschouwd. De wagens zijn veelal tweedehands uit het buitenland gehaald en samen met de andere auto’s verstik- ken ze de binnenstad. Dat ervaren we ook weer sterk als
4
we een paar dagen later de stad verlaten en we weer door het centrum moeten. In de stromende regen gaan we naar Durrës, de tweede stad van het land. Vanwege het water kunnen we er niet zien hoe diep de kuilen in de weg zijn. Een parkeerplaats voor de camper is moeilijk te vinden. We rijden er nog wat rond in de regen en gaan er dan maar weer weg. Jammer, want deze stad is volgens onze reisgids zeer de moeite waard.
Tomaten en eieren
De volgende stop is Kavajë, aan de kust. De weg SH4 staat dik rood op onze kaart. Er zijn goede stukken bij, maar soms ontbreken putdeksels aan de zijkant. Kleine busjes stoppen er plots om passagiers op te pikken. Auto’s gaan onverwachts in de remmen om te stoppen bij een stalletje langs de kant van de weg. Krankzinnig allemaal, op een zogenaamde snelweg, waar ook rechts inhalen en geen richting aangeven meer regel dan uitzondering zijn. Veilig bereiken we Camping Pa Emer. Er is nog plek genoeg op deze terrassencamping.
Als we er na drie dagen weer vertrekken, rijden we Fier in om wat boodschappen te doen. Daar vinden we in iedere geval een bakkerij, waar we vers brood kopen. Verder maar weer wat tomaten en eieren voor op brood, want we moeten wát. De kaas vinden we er namelijk smakeloos en vleeswaren durven we niet te kopen. De havenstad Vlorë rijden we voorbij. Het gaat nu niet zo vlot meer, want overal wordt aan de weg gewerkt. Tegen het eind van de middag bereiken we camping Dion in Orikum.
Flink gas geven Tegen de rit naar het verdere zuiden zien we wat op, als we de kronkelende rode
5
NKC Kampeerauto nr. 9/2016 | 65
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84
