54
Herinneringsritueel
De bunker: is een gereconstrueerd onderkomen voor pantserafweergeschut op het Fort aan de Buursteeg.
maal geen meidagenveteranen meer in leven, maar we hebben met het 45e ba- taljon een perfecte opvolger gevonden. Ik merk aan alles dat ze hechten aan de geschiedenis van 8 R.I. Militairen die bij het bataljon worden geplaatst, wordt uitgebreid duidelijk gemaakt wat er op de Grebbeberg gebeurde.’ Barreau valt ook iets anders op. ‘Bij onze herdenking zetten we zo’n vierhonderd stoelen klaar en ik zie dan dat er naast de geno- digden veel spontane aanloop is, steeds vaker ook gezinnen met kinderen.’
Battlefield tours Rhenen ligt bij de Grebbeberg en liep, net als Wageningen, tijdens de slag veel schade op. In beide plaatsen was de bevolking overigens uit voorzorg geëvacueerd. Het gemeentebestuur doet zijn best om de herinnering aan de meigebeurtenissen levend te houden. Hans Brons ziet dat van nabij: ‘De geschiedenis ligt hier als het ware op de stoep.’ Brons is medeverantwoordelijk voor het jaarlijkse herdenkingsconcert in de middeleeuwse Cunerakerk. ‘Toen we begonnen, dachten we: hoe krijgen we in hemelsnaam die grote kerk vol?’ Maar het concert blijkt telkens uitverkocht. Dat komt ongetwijfeld ook door het programma. Elk jaar treedt de Koninklijke Militaire Kapel Johan Willem Friso op, aangevuld met beken- de solisten en sprekers als voormalig
checkpoint
Commandant der Strijdkrachten Peter van Uhm. Brons is ook betrokken bij Stichting De Greb, bekend van de battlefi eld tours en website
www.grebbeberg.nl. ‘Onze website is een landelijke vraagbaak geworden voor de tweede en derde generatie. Kinderen en kleinkinderen willen weten wat vader of opa heeft meegemaakt, want die praatte er zelf nooit over’, licht Brons toe. Ook zijn de rondleidingen belangrijk. ‘De ene keer komt een groep politiemensen of havoscholieren, de andere keer zijn het medewerkers van Defensie. We hebben ook lange tijd bachelorstudenten van de Hogeschool Utrecht rondgeleid, maar hun studieprogramma is kennelijk veranderd.
Geschiedenis voor jong en oud Wat verder van de Grebbeberg vandaan ligt bij Veenendaal op het terrein van het Fort aan de Buursteeg het Grebbelinie Bezoekerscentrum. Dat kwam tot stand dankzij een mil- joeneninvestering van de provincie Utrecht. Conservator Bert Rietberg: ‘De provincie wil de Waterlinie en de Grebbelinie weer zichtbaar ma- ken. De camping die hier was, werd gesaneerd en de cultuurhistorische en natuurwaarden zijn hersteld.’ Het bezoekerscentrum richt zich met expo- sities en andere activiteiten op de hele
Grebbelinie, van IJsselmeer tot Rijn en Waal. Het blijkt een succes. Rietberg: ‘We krijgen meer dan tienduizend bezoekers per jaar, van dagjesmensen tot klassen uit het voortgezet onderwijs. Er is ook belangstelling uit het buiten- land. Voor bustochten uit Keulen bij- voorbeeld liggen we gunstig als tussen- stop. Al voelt het niet altijd makkelijk. Het is toch het verhaal van oosterburen die ons land binnenvielen. Maar het Duitse bezoek luistert aandachtig en reageert buitengewoon beleefd.’ Rietberg merkt, net als Brons en anderen, dat met name bij kleinkinde- ren – inmiddels zelf van middelbare leeftijd – interesse bestaat voor wat grootvader meemaakte in mei 1940. ‘Er komen steeds meer mensen met vragen over een opa, maar het kan ook gaan om een vader of oom. Zeker als bij het uitruimen van een huis iets wordt ge- vonden waarover de overledene nooit veel heeft gezegd. Onze vrijwilligers ervaren het als zeer waardevol als ze dan kunnen vertellen wat er gebeurde met de eenheid waarin het familielid diende. Het verhaal van Grebbelinie en Grebbeberg leeft dus en mensen willen er meer van weten.’
‘Het centrum voorziet duidelij k in een behoefte’
Het Grebbelinie Bezoekerscentrum voorziet duidelijk in een behoefte door de geschiedenis van de Grebbelinie en Grebbeberg levend te houden en een plek te bieden waar mensen kunnen herdenken en meer kunnen leren over hun familiegeschiedenis en de gebeur- tenissen van mei 1940. Het is een plek om stil te staan bij de betekenis van vrijheid en bij de off ers die zijn gebracht door de meidagenveteranen voor die- zelfde vrijheid.
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76