16


Thuisfronters zij n meestal de stabiele factor in het leven van vSterkerouwen


de militairen op missie. Maar thuisfronters zij n geen stilzitters, geen mensen die passief wachten op de terugkeer van hun


geliefde. Ze hebben natuurlij k ook een eigen leven. Tekst Els Mannaerts Fotografi e Malou van Breevoort


Bianca den Outer (51)


Eigenaar organisatieadviesbureau Getrouwd met Lucien, twee kinderen (25 en 18) MISSIES LUCIËN Bosnië (1996–1997 en 1998–1999)


Bianca den Outer leerde haar Lucien kennen toen zij 17 was en hij 18 en in de opleiding voor onderoffi cier zat. Drie jaar later gingen ze samenwonen. ‘Lucien was altijd onderweg, altijd op oefening, dus ons eerste huis heb ik he- lemaal in mijn eentje staan opknappen. Hij was gelegerd in Oirschot, ons huis stond in Spijkenisse. Daar kom ik van- daan. Ik heb vanaf het begin gezegd: ik ga mijn leven en werk niet in dienst van jóuw leven en werk stellen, dan blijf ik bezig met verhuizen. Ik wilde in mijn eigen omgeving zijn.’


In die tijd werkte Den Outer bij een geldtransportbedrijf. ‘Er werkten alle- maal oud-militairen, dat zoekt elkaar allemaal op. Dat kun je benauwd vin- den, die kleine wereld, maar het biedt ook veel veiligheid. Het was wel bijzon- der, hoor. Als er een ballon knapte, dan zat de helft meteen onder zijn bureau. PTSS was een onbekend begrip, daar deden ze toen nog niet aan.’


Den Outer had het razend druk. Het bedrijf waar ze werkte groeide in een paar jaar tijd van 35 naar 170 werk- nemers en er gebeurde van alles; de coördinator met wie ze werkte aan een groot automatiseringsproject kwam om bij de vliegramp in Faro. De tweede uitzending van Lucien verliep nog veel drukker. ‘Vlak voor de uitzending raakte ik zwanger. Het was precies in de tijd dat we van de gulden naar de euro overstapten, ons bedrijf draaide


checkpoint


overuren, dat snap je. En toen waren er ook nog complicaties, waardoor ik zes weken plat op bed moest. Den Outer bleef ook na de geboorte van haar kinderen fulltime werken. Ze heeft inmiddels een eigen organisatie- adviesbureau voor de zorg en overheid, met achttien man personeel. 80 procent van de gemeenten in Nederland is klant of klant geweest.’ Ze herkent zich niet in het traditionele beeld van de thuis- fronter. ‘Ik heb altijd gezegd: prima dat je militair wilt zijn, maar wel op mijn voorwaarden. Dat heeft bij ons goed gewerkt, we hebben allebei ons leven zinvol kunnen invullen. De kinderen vliegen uit en we zijn weer veel samen. Lucien begeleidt nu terugkeerreizen naar Bosnië, hij is opnieuw veel weg, maar dat is helemaal prima. Ik ben altijd veel alleen geweest, ik ben dat ge- wend. De cirkel is eigenlijk weer rond!’


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76