12


Rick: ‘De militairen kwamen graag bij ons. We verzorgden ze goed. Ik heb ervaren dat hoe meer je jezelf inzet, hoe meer je ook terugkrij gt. We toonden belangstelling, kenden de namen van de jongens en je leert al snel wie je even in de gaten moet houden.’ Jan: ‘Er liepen heus weleens boefjes rond, ook met een strafblad, maar daar hebben wij nooit last van gehad. Het was gewoon duidelij k wat er in ons tehuis wel en niet mogelij k was. Ook van onze twee dochters hebben we nooit klachten gehad.’


Zagreb Rick: ‘In 1994 hebben we drie maanden in het tehuis in Zagreb gewerkt. Het was onze grote wens om de militairen ook eens in het missiegebied mee te maken.’ Jan: ‘Ik heb daar wel gezien dat als een militair een probleem heeft thuis, je beter niet op uitzending kunt gaan. In het missiegebied wordt het probleem dan vaak alleen maar erger.’ Rick: ‘We hebben daar enorm hard gewerkt, van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat, zonder personeel. Dat was echt buffelen. Toen de drie maanden voorbij waren, wilde ik eigenlij k niet terug. Toen ik thuiskwam was ik alleen zo moe dat ik aan tafel in slaap viel.’


‘Er liepen heus weleens boefjes rond, maar daar hebben wij nooit last van gehad’


checkpoint


Tien locaties Jan: ‘In bij na veertig jaar tij d hebben we op meer dan tien locaties gezeten. Als een tehuis wat minder liep, dan werden wij gevraagd om de boel over te nemen. We hadden geen moeite met verhuizen.’ Rick: ‘De kinderen gingen altij d braaf mee, die hebben het ons nooit kwalij k genomen. De oudste is nu met een marinier getrouwd en onze jongste met de zoon van een legerpredikant.’


Het echtpaar Jan en Rick Schuring.


Jan: ‘In 2005 zij n we in Havelte terechtgekomen. Daar hebben we onze langste periode doorgebracht, bij na zes jaar.’ Rick: ‘De gemoedelij k sfeer in Havelte sprak ons erg aan. Ze houden hier niet van borstklopperij . Eind 2011 hebben we hier afscheid genomen.’ Jan: ‘Dit werk was een soort roeping voor ons. We konden er veel in kwij t.’ Rick: ‘We hebben er nooit spij t van gehad. Je werd op handen gedragen.’ Jan: ‘Financieel zij n er we er niet rij k van geworden, maar het werk heeft ons veel voldoening gebracht.’


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76