Opinie
dan de som der delen. Daarbij geniet het middel een grote bekendheid on- der zowel voorschrijvers als patiënten, waardoor al snel een ‘verwachting van voorschrijven’ kan ontstaan. Dat leidt ertoe dat ik, wanneer ik aan het eind van de behandeling afscheid neem van een patiënt zonder een recept mee te geven, nog wel eens een verbaas- de blik krijg. Sterker nog, soms wordt voordat ik begonnen ben met behan- delen al aan me gevraagd of er wel een recept voor ‘brufenpoeder’ wordt meegegeven.
VOORGEDRUKT OP VOORRAAD
Ik ken praktijken waar de recepten ibuprofen, en dan vooral de bruisgra- nulaat 600 mg, kant- en klaar voorge- drukt op voorraad zijn. Hoe makkelijk is het dan om bij iedere ingreep op voorhand vast een recept ibuprofen door de assistent te laten klaarleg- gen en aan de patiënt mee te geven? Alleen in het geval van patiëntspeci- fieke contra-indicaties geef je dan het
recept niet mee. Volgens mij kan het bijna niet anders dan dat veel van die voorgeschreven ibuprofen niet per sé wordt geslikt voor de napijn van de behandeling. Het wordt onnodig geslikt omdat de patiënt het advies van de tandarts op- volgt, wordt bewaard voor een ander moment, verdwijnt in de prullenbak – met mogelijke sterke milieuschade als gevolg – of wordt weer bij de apotheek ingeleverd en vernietigd.
KORTE PERIODE VAN GEBRUIK
Bovendien, het gemak waarmee ibu- profen door een deel van de beroeps- groep wordt voorgeschreven, ligt ge- voelsmatig niet in lijn met het potenti- eel gevaarlijke karakter bij specifieke patiëntgroepen. Natuurlijk, specifiek voor ons vakgebied is vaak slechts een korte periode van gebruik geïndi- ceerd wat veel risico’s doet afnemen. Bovendien heeft de mka-chirurgie in het bijzonder een grote patiënten- groep van vaak gezonde jong volwas-
senen met dento-alveolaire proble- matiek. Ook ik adviseer het middel met regelmaat, juist vanwege de sterk analgetische werking na chirurgische behandeling. Ik wil dan ook niemand ervan weerhouden dit middel in te zetten. Wel wil ik ervoor pleiten ibu- profen niet op de automatische piloot voor te schrijven, maar iedere keer weer af te wegen of het middel echt nodig is. En ik wil dat pleidooi kracht bijzetten door de gevolgen van de wijze van voorschrijven voor het voet- licht te brengen
VOLGENS HET FARMACOTHERAPEUTISCH KOMPAS
Pijn en ontstekingsverschijnselen die, al dan niet door een ingreep, in de mond ontstaan, zijn voorname- lijk toe te schrijven aan de prostag- landinesynthese via de cyclo-oxy- genase (COX) cascade. Non-Steroi- dal Anti-Inflammatory Drugs, ofwel NSAIDs, grijpen in door deze pros- taglandinesynthese te remmen. De
33 NT
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44
