Inkomensdeel Puntwaarde Tarief
= =
I Productie (aantal punten) Puntwaarde × 3. NIEUWE TECHNIEK
n het proces dat tot een nieuwe tarievenlijst leidt, kunnen de verschillende partijen ook verzoeken een
nieuwe verrichtingencode toe te voegen, voor bijvoor- beeld een nieuwe behandeling of techniek. Bij de beoor- deling van zo’n verzoek kijkt de NZam vooral naar de meerwaarde van zo’n nieuwe verrichting en of deze vol- doende onderscheidend is. Belangrijk hierbij is een goe- de onderbouwing vanuit het veld. De NZa toetst overi- gens ook het mogelijk eff ect van zo’n nieuwe verrich- ting of techniek op de totale kosten. Soms vindt de NZa dat de omschrijving van een be- staande verrichting al zo breed is gedefi nieerd, dat een nieuwe techniek via deze verrichting in rekening kan worden gebracht. Neem de QLF-camera; sinds 2017 is het gebruik hiervan beschreven in de toelichting bij de bestaande prestatie MO1. Nadeel van zo’n brede om- schrijving kan echter zijn dat het tarief niet dekkend is. Maar de NZa meent dat niet ieder tarief op verrichtin- genniveau kostendekkend hoeft te zijn: uitgangspunt is dat alle tarieven samen voor een gemiddelde praktijk kostendekkend moeten zijn.
4. TARIEFOPBOUW B
ij de opbouw van een tarief spelen twee componen- ten een rol. Dit zijn het inkomensbestanddeel en
het praktijkkostenbestanddeel. Voor de eerste geldt een door de NZa vastgesteld normbedrag. Op dit moment
Puntenaantal
bedraagt dat € 133.257,-. Nummer 2, het praktijkkosten- deel, beslaat de personeelskosten en de overige prak- tijkkosten. De som van het inkomensbestanddeel en het praktijkkostenbestanddeel resulteert in de omzet. Die wordt door de NZa gedeeld door de rekennorm, die wordt berekend door de punten behorend bij alle ver- richtingen die een gemiddelde praktijk jaarlijks doet, bij elkaar op te tellen. Dat levert de zogeheten puntwaarde op. Aan bijna elke prestatie in de tarievenlijst zijn punten gekoppeld. Hoeveel is af ankelijk van de prestatie; het aantal punten voor een prestatie is in de loop der jaren vastgesteld op basis van onderlinge verhoudingen, tijd- besteding, complexiteit en de kosten van de benodigde apparatuur. Door het aantal punten van een prestatie te vermenigvuldigen met de puntwaarde, ontstaat het ta- rief dat bij deze prestatie hoort. Bij een gemiddelde pro- ductie zou dit alles bij elkaar voldoende moeten opleve- ren om een tandartspraktijk – inclusief het honorarium voor de praktijkeigenaar – te bekostigen, aldus de NZa. De puntwaarde wordt overigens jaarlijks geïndexeerd, op basis van een door het ministerie van VWS vast- gestelde methodiek. En ook het inkomensbestanddeel en praktijkkostenbestanddeel worden met enige regel- maat door de NZa herijkt, op basis van een onderzoek naar de opbrengsten, kosten en productie van tandart- spraktijken. Het laatste onderzoek – waaraan praktijken verplicht moeten deelnemen – keek naar de jaren 2011 en 2012 en leidde in 2015 tot een korting van ruim vijf procent op de maximumtarieven. NT
+
Praktijkkostendeel
TIJDLIJN 2020 NOVEMBER 2018
Eerste bespreking van onder meer de KNMT met de NZa over haar wijzigingsvoorstellen ten aanzien van de tarieven en verrichtingen voor 2020.
NT 22
FEBRUARI 2019 Overleg over de verder uitgewerkte wijzigingsvoorstellen. APRIL 2019 Derde en laatste overleg over de wijzigingsvoorstellen. MEI 2019 Voorgenomen besluit door de NZa. Hierop kunnen de betrokken partijen nog één keer reageren. JUNI 2019: Besluit Raad van Bestuur van de NZa over de defi nitieve tarievenlijst 2020. 1 JANUARI 2020: De tarievenlijst 2020 wordt van kracht.
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52
