search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
1. De Aubisque is ook in de mist een echte Tourberg.


Via de D26, een heerlijke route langs de rivier de Saison, komen we weer terecht op de D918, op weg naar Laruns. Daar wacht de eerste Pyreneeënreus ons op, de Aubis- que. Deze jongen, een bekende Tourberg van de eerste categorie, kent halverwege een skistation, waar ’s winters campers kunnen staan. Een mooie gelegen- heid om een dagje te relaxen en in alle rust te over- nachten, want het is rustig hier, ondanks het oorver- dovende lawaai van de enorme waterval een eindje verderop.


De volgende ochtend gaan we verder naar de top, in de dikke mist. Jammer, want de vergezichten boven moeten schitterend zijn en er lopen ook prachtige Bas- kische paarden rond. Tussen de mistfl arden door zien we al dat prachtigs, maar lang blijven heeft geen zin. Tijdens het af en toe span-


Heerlijke vergezichten onderweg, maar concentratie is voor de chauffeur vereist


nende afdalen zien we hoe mooi deze berg is. We komen aan op de Col du Soulor, die in het verlengde ligt. Gelukkig is de mist inmiddels aardig opgetrokken en kunnen we hier een mooie wandeling maken. Na een welverdiende lunch dalen we verder af naar het leuke dorpje Arrens, aan de voet, waar een aardige camper- plek ons en de camper een dagje rust belooft. Met Je wordt ouder papa van Peter Koelewijn in het hoofd, moet ik de volgende dag zo nodig weer bewijzen dat papa nog altijd en course is en ga ik met de moun- tainbike op weg, achttien kilometer terug omhoog. De moraal is goed en het lukt, maar afzien, stuk zitten, pijn lijden zijn fl auwe afspiegelingen van wat papa zichzelf weer aandoet. Geef het maar toe, je wil er alles aan doen, maar je weet niet hoe, je wordt ouder papa… De afdaling verzacht het leed behoorlijk en uiteraard wacht in de ploegleidersbus een heerlijke massage.


1


Gezellige camping Op weg naar de Tourmalet, alweer een bekende voor Tourfanaten, wacht er een teleurstelling: in verband met de recente overstromingen, waarbij ook de Madonna in Lourdes haar voeten niet droog hield, is de bergroute afgesloten. We moeten dus omrijden, via Lourdes om alsnog de Col d’Aspin te kunnen nemen. Aan de voet ligt het pittoreske dorpje Arreau, waar we overnachten. ‘s Morgens gaan we op weg naar de Col de Peyresourde, waar drie dagen later de Tourkaravaan zal passeren. We willen dit spektakel een keer van dichtbij meemaken


en om een plekje op de berg te kunnen bemachtigen is het zaak twee, drie dagen van tevoren aanwezig te zijn. We vinden een mooi plekje langs de fl ank, ondanks dat er al honderden campers staan, veelal versierd met vlaggen. De lokale overheid zorgt goed voor de gasten, want waar een camper maar kan staan, is er gemaaid en staan er afvalbakken, terwijl ook de kaasboer en de bakker regelmatig een rondje doen. De berg is één grote, gezellige camping en nog gratis ook. Natuurlijk schrijft papa ook deze berg op zijn palmares, in afwach- ting hoe een berg écht moet worden beklommen. De volgende dag gaat het gebeuren en na een spec- taculaire aanloop, waarbij de renners al twee cols van de eerste categorie achter de kiezen hebben, arriveert de reclamekaravaan. De gekte ten top, maar dan kondigt het klapwieken van de helikopter


de eerste renners aan en komen Froome, Contador én Mollema en Ten Dam langs. Nederland spreekt eindelijk weer eens een Tourwoordje mee. Het tempo ligt nu toch wel iets hoger dan gisteren… Ik vind troost bij een wijntje en het bekijken van de foto’s van de helden, die zijn gepasseerd.


Dikke laag modder We dalen af naar Bagnères de Luchon, waar de super- markt een goede klant aan ons heeft en we op de mooie camperplek kunnen lozen en vullen. De Pyre- neeën doorkruisen en niet even de Spaanse grens over duiken kan natuurlijk niet, dus rijden we de Col du Portillon op, een venijnige berg waar op de top Spanje begint. Zo komen we aan in Bossòst, waar we kunnen zien wat de kracht van water vermag. Door hevige en langdurige regenval is het peil in de rivieren zo gestegen, dat de beddingen het niet meer aankonden en overstroomden. Hele stukken asfalt en zelfs huizen werden meegesleurd. Stille getuige is de dikke laag modder, die her en der nog niet is opgeruimd. De herstel- werkzaamheden zijn echter in volle gang, terwijl het water op een wat lager niveau nog steeds doorden- dert. We zien de


58 | Kampeerauto nr. 5/2014 NKC


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92