PRAATPAAL FRIEDRICH


Diepe rust J


aren geleden gingen mijn vrouw en ik met een tentje op vakantie naar het eiland Rügen. Het was een zomer waarin heel Europa geteisterd werd door noodweer. Ook op Rügen regende het onophoudelijk, terwijl het


landschap zich regelmatig verborg in dichte mist. Als tentkampeerders waren we best wel wat gewend, maar dat we eerst een geul moesten graven om über- haupt de tent te kunnen verlaten, was een nieuwe gewaarwording. Desondanks genoten we van Rügen. Van fraaie kustplaatsjes met typisch Duitse strandkorven, die na de Wende waren ontdaan van hun DDR-grauwheid en weer levendigheid uitstraalden. We zagen echter ook een bouwwerk dat juist treurnis en doem uitdrukte. Dat was de gigantische Kolos van Prora, een bouwwerk dat zich kilometers lang uitstrekt langs de kustlijn en ooit door de nazi’s was ontworpen als badhotel voor arbeiders. Toen wij Prora bezochten, lag het er verweesd bij, als een spookstad aan zee. Volgens de laatste berich- ten zijn de gebouwen in 2023 alsnog omgebouwd tot vakantiewoningen. Met wisselende reacties tot gevolg. Gelukkig heeft Rügen ook overweldigende natuur te bieden. Het bekendste voor- beeld is de rotsformatie bij het dorp Sassnitz. Die sprak in de negentiende eeuw al tot de verbeelding. De romantische schilder Caspar David Friedrich legde de krijtrotsen vast op een iconisch werk, dat volgens kunstkenners ‘diepe rust en een gevoel van oneindigheid’ uitdrukt. Een gevoel dat Friedrich ook ervoer in een andere Duitse regio: de Sächsische Schweiz, oftewel Saksisch Zwitserland. Ook daar liet hij zich betoveren door spectaculaire rotsen en kloven. Dit jaar wordt in Duitsland met tal van tentoonstellingen het 250ste geboorte- jaar van Friedrich gevierd. In deze Kampeerauto reizen we de kunstenaar ach- terna in Saksen. Voor Friedrich waren mist en nevel essentiële sfeerscheppers in zijn werk. Niet voor niks heet een van zijn bekendste schilderijen Der Wan- derer über dem Nebelmeer. Auteur Jonathan Vandevoorde heeft geluk: als hij op zoek gaat naar Friedrichs uitzicht op de rots Papststein, kijkt hij uit op mys- terieuze mistbanken die zich rond de typische Saksische bergen krullen. Met terugwerkende kracht voel ik me bevoorrecht dat het destijds in Rügen ook nat en mistig was. Want zonder dat ik het destijds doorhad, keek ik door de wimpers van Caspar David Friedrich naar het landschap. En is diepe rust en een gevoel van oneindigheid niet typisch de sensatie waar we allemaal naar op zoek zijn als we er in de camper op uit trekken?


Veel leesplezier!


Hoofdredacteur l.geuijen@nkc.nl


WWW.NKC.NL KAMPEERAUTO 2 - 2024


5


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84