search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
Zand, zand en nog eens zand. Dat is het zuiden van Marokko, aan de rand van de Sahara. Dat geldt ook voor de campings, die de mogelijkheid bieden om een tocht per kameel of met een gehuurde fourwheeldrive te maken door de verderop gelegen zandwoestijn richting Algerijnse grens.


1. Restaurant en tent, ver in de hete zand- woestijn.


hamid is het laatste dorpje in het zuidwes- ten van Marokko voordat de Sahara begint en is vanaf Agdz alleen te bereiken via Zagora. De steeds smaller wordende N9 ein-


CAMPINGS... M


digt er op een pleintje, dus omkeren is de boodschap. Veel voorzieningen zijn er niet. Geen bank om te pinnen en ook geen tankstation. Brandstof tanken kan wel, maar alleen met een trechter vanuit oude plastic waterfl essen. In stal- letjes wordt groente en fruit aangeboden. In een groezelig donker hokje is brood te koop, dat in een glazen vitrine in de brandende zon al een tijdje ligt uit te drogen. Aan te raden is daarom met voldoende contant geld, een gevulde brandstoftank en wat etenswaren te arriveren. Vlak bij het kleine dorpje is camping Hamada de Draa, volgens diverse reisgidsen de beste in de regio. Stevig ommuurd, hier en daar een boom, elektriciteit, redelijke


sanitaire ruimte, een mooi zwembad en een koel stenen gebouw, waarin de receptie en een eenvoudig restaurant zijn ondergebracht en waar wifi is. Enkele personeelsle- den spreken Engels, wat het wel zo gemakkelijk maakt. Vooral als we moeten onderhandelen over een tocht door de woestijn. Er zijn vele mogelijkheden, zelfs van enkele dagen. Wij kiezen voor een dagtocht per auto met airco. Inclusief een lunch onderweg, ergens op de zandvlakte, op vijftig kilometer vanaf de basis.


De volgende ochtend staat de auto keurig op tijd te wach- ten, met achter het stuur een traditioneel geklede Marok- kaan, die gebrekkig Frans spreekt. Zelfverzekerd stuurt hij de jeepachtige wagen door en over de mulle zandbergen. Het voelt soms alsof we in een boot varen, maar het gevaarte blijft rijden. Als we uitstappen bij een oase, lijkt het alsof we tegen een warme muur aanlopen. Het eten in


2 1


3


50 | Kampeerauto nr. 9/2015 NKC


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76