Tekst Leo van Dooren Foto’s Leo van Dooren e.a.
Golfen langs de Atlantische kust Van punt naar punt
Vorig jaar hebben we de noordkust van Bretagne verkend, met zijn heerlijke golfbanen. De zuidkust heeft ondanks zijn ligging aan de soms woeste Atlantische Oceaan een wat milder klimaat, dus dat is mooi meegenomen. Kan de zuidkust de vergelijking met de noordkust doorstaan als het gaat om golfbanen?
W
e besluiten onze golftocht te starten op de Pointe de Pen- march en de kust tot aan de Pointe-du-Croisic te verken-
nen. Hemelsbreed van punt naar punt is dat 230 kilometer, maar door het grillige kustverloop is het veel verder. We checken ons boekje van Golf O Max, met maar liefst 416 golfbanen waar kortingen worden gegeven. Wij zijn vooral geïnteresseerd in die van 2 joueurs pour le prix d’1, want we zijn allebei verslingerd aan het spelletje. Tot onze verrassing zijn maar liefst acht banen langs deze kuststrook bij deze organisatie aangesloten. De eerste baan die we hebben uitgezocht is vlak bij Quimper, een stad die we toch al wil- den bekijken. Golfbaan Kerbernez blijkt een schot in de roos. Niet alleen prettig geprijsd, maar ook mooi gelegen in een parkachtig landschap aan de rivier l’Odet. Het clubhuis is een prachtige manoir, een soort kasteeltje,
dat omringd is door vervallen bijgebouwen. De adel kon de boel kennelijk niet meer in stand houden. Vooral hole 7, 8 en 9 zijn lastig en uitdagend.
Stralend middelpunt Quimper, op zijn Bretons het toepasselijke Kemper, is een drukke stad met een middel- eeuws centrum, dat nog deels ommuurd is. Deze remparts zijn evenwijdig gebouwd aan de twee rivieren die langs de stad stromen, zodat er een dubbele barricade ontstond. Een parkeerplaats voor de camper zit er absoluut niet in, dus we wijken uit naar een sporthal hoog op een heuvel, op een kilometer of drie van het centrum. We sjezen lekker met de fi ets naar beneden en denken niet te veel aan de terugweg. Zoals in vele Franse steden is de kathedraal het stralende middelpunt, met pleinen en leuke winkelstraten eromheen. Wat te den- ken van de Rue des Boucheries, de straat van
de slagers, waar in vroeger tijden alle slagers hun bedrijf hadden. Toen werden de dieren gewoon op straat geslacht en het bloed en de drek werden weggespoeld met water, dat vanzelf naar beneden stroomde. We ploete- ren per fi ets een paar uur later terug naar de camper om daarna onze weg te vervolgen naar Concarneau, waar een camperplek is.
Vissersmuseum Daar aangekomen installeren we ons. We zijn net op tijd, want de campers stromen binnen. Een wandelingetje langs de prachtige kust leert ons dat er water is tussen ons en het vestingstadje. Geen nood, want er vaart een
>>
NKC Kampeerauto nr. 6/2014 | 67
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92