Vrijdag 26 februari 2021 PAGINA 11


COLUMN Leonie Bosch De laatste N


a iets meer dan twee jaar wordt dit mijn laatste co- lumn, een ideale samenloop van omstandigheden is de reden. Terugkijkend heb ik met name geschreven


Zonder de meer anonieme strijders was de landbouwsector vast al verder onder druk komen te staan


over mensen die enorm vochten voor het voortbestaan van een gezonde landbouwsector of mensen die juist het tegen- gestelde wilden bereiken. Ook als dit mensen waren binnen de landbouwsector en ik dacht dat ze verkeerde keuzes maakten. Dat is namelijk het leuke van columnist zijn: het gaat om jouw mening. Dan krijg je ook wel eens flink wat kri- tiek terug, waar ikzelf dan ook niet moeilijk over moet doen. Met andere woorden: het was een erg leuke tijd. Het is logisch dat ik koos om te schrijven over mensen die het nieuws haalden, maar zonder de meer anonieme strij- ders was de landbouwsector vast al verder onder druk ko- men te staan. In mijn laatste column wil ik wel één van deze anonieme mensen benoemen en dat is onze milieuadviseur en tevens de vader van mijn neefjes: Vincent van ’t Erve. Waarom hij, van al die mensen die ik had kunnen kiezen? Omdat hij nog geen vier weken geleden op veel te jonge leeftijd is overleden. Als zoon van een varkensboer uit Lemelerveld, leek de keuze voor milieuadviseur logisch en daar was hij goed in ook. Toen wij plotseling vier jaar geleden van locatie moesten wisselen, hebben we dankzij zijn onver-


menteel aan het opzetten van een de- mofabriek en een Food Experience center.


De Nederlandse overheid stimu-


leert de overgang naar duurzamere eiwitten met de in december 2020 ge- publiceerde Nationale Eiwitstrategie. Het doel hiervan is om de productie van plantaardige en innovatieve eiwit- ten te stimuleren, en om reststromen beter te benutten. Ook moet de stra- tegie een gezonde en duurzame ba- lans in plantaardige en dierlijke eiwit- ten bevorderen. Om dit te bereiken, zet het ministerie in op vijf sporen: I. Selectieve teelt van typisch Neder- landse eiwitrijke gewassen, waaron- der aardappelen, gras en vlinderbloe-


migen, zoals veldbonen. II. Innovatie en ontwikkeling van al-


ternatieve eiwitbronnen voor mens en dier, zoals microbiële eiwitten en kweekvlees.


III. Insecten als veevoer en voedsel,


en voor het benutten van reststromen. IV. Benutting van reststromen. Voor- al de nog niet toegestane reststromen diermeel en keukenafval bieden vol- gens het ministerie potentieel. V. Verhogen van het aandeel plant-


aardige consumptie. De verwachting is dat de komende


jaren een verscheidenheid aan inno- vatieve producten op de markt komt. Als eerste zien we nu de insecten op de markt verschijnen, maar ook nieu-


Lupineteelt. Binnen een paar jaar staan meer nieuwe eiwitbronnen op het menu, voorspellen de auteurs.


we toepassingen van bestaande ei- witbronnen, zoals veldbonen en ha- ver. Naar verwachting kunnen we bin- nen twee jaar ook de nieuwe eiwit- bronnen op het menu zetten. Als de voedingsmiddelenindustrie erin slaagt deze eiwitten te verwerken in aantrekkelijke en smakelijke produc- ten, maakt dit de keuze voor een duurzaam voedingspatroon voor veel mensen een stuk gemakkelijker. ❏ Lotje van de Poll, Marjolein van der Spiegel en Ad Nagelkerke, verbon- den aan Schuttelaar & Partners.


moeibare inzet het voor elkaar gekregen om met een geldi- ge vergunning op tijd te kunnen gaan melken. Maar dat maakt hem niet bijzonder, niet meer dan iedere andere mi- lieuadviseur (hoop ik). Wat hem bijzonder maakt is dat hij geregeld buiten werktijden om dit soort berichtjes stuurde: “Volgens mij is een vriendin van jou in de reclame van Wak- ker Dier getrapt, misschien moet je haar even bijpraten!” Wat ik mij geen twee keer liet zeggen. Hij was niet iemand die op een podium klom om zijn standpunt te delen, sterker nog, je zou hem ook niet snel ergens vooraan zien staan. Maar hij sprak zoveel mensen en zat geregeld aan tafel bij de gemeente en de provincie. Hij was steengoed in zijn werk en mensen respecteerden zijn mening daarom des te meer (toch heel anders dan de mening van een gemiddelde columniste). Dus deze laatste column is een dankjewel voor alle Vincents die zich op hun eigen ma- nier inzetten voor onze sector. Be- dankt, jullie worden meer ge- waardeerd dan je misschien denkt!


Leonie Bosch,


melkveehouder en onderwijskundige


WEBLOG Gewasbescherming in de EU


In plaats van eenzijdig te focussen op reductiedoelstellingen, zouden de Europese plannen voor gewasbescherming veel meer moeten in- zetten op het vullen van de gereedschapskist. Versnel daarom de toelating van nieuwe gewasbeschermingsmiddelen, maar geef ook meer ruimte voor nieuwe veredelingstechnieken en voor precisie- landbouw.


Sojateelt is economisch te weinig aantrekkelijk voor Nederlandse agrariërs, zegt Filips Jager.


Dit komt door de sterke stijging van de vraag naar melkvervangende so- japroducten. Ondertussen zijn (en blijven) de veehouders in het voer- rantsoen van hun dieren de grootver- bruikers van geïmporteerde soja.


Mismatch Uitgaande van de afgelopen jaren moeten we concluderen dat soja te- len in eigen land ons niet minder af- hankelijk maakt van geïmporteerde


soja. De teeltrisico’s zijn te groot, waardoor het voor agrariërs nu eco- nomisch niet aantrekkelijk genoeg is om soja te verbouwen. De akkerbou- wers richten zich daarom weer op gewassen als tarwe.


Natuurlijk bestaan er mogelijkhe- den om in de toekomst betere resul- taten te boeken dankzij nieuwe soja- rassen of een rasveredeling dat past bij ons klimaat. Maar of dat echt gaat helpen?


Europese rapporten laten zien dat de sojaproductie nu ook afneemt in landen als Roemenië en Frankrijk, waar het klimaat stabieler en ge- schikter is en veel grotere arealen worden ingezaaid. ❏ Ir. Filips G.H. Jager, via zijn bedrijf Autark Energy Systems betrokken bij het project SoMyCo, waarin onderzoek wordt gedaan naar de mogelijkheden mycorrhiza’s in te zetten voor teeltverbetering.


Met nieuwe veredelingstechnieken ontstaan immers sneller ro- buuste gewasvarianten die minder vatbaar voor ziekten zijn. Brussel kan ook precisielandbouw stimuleren, zodat met gerichte toediening iedere plant naar precieze behoefte bediend wordt. Daarbij moeten we niet vergeten welke inspanningen al door de


sector gedaan zijn en worden. Boeren investeren veel tijd en energie in een geïntegreerde benadering, emissiebesparende spuitkoppen, et cetera.


Als het effect van het Europese beleid is dat teelten verplaatsen


naar Oekraïne of naar andere landen met soepelere regels, dan hou- den we elkaar voor de gek: verplaatsing helpt het milieu niet, en ook onze economie en consumenten niet. Voedselproductie is uiteindelijk het doel, en dat zo duurzaam mo- gelijk. Want wat de politiek ook bedenkt, we moeten toch blijven eten. En dat kan niet zonder onze landbouw. Bert-Jan Ruissen, Europarlementariër voor de SGP. Dit is een deel van het weblog van Ruissen, dat staat op de website foodagribusi- ness.nl.


FOTO: ALEX MULDER


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16