“Wij deden er twee jaar over om de grond te kopen”
Tom betrok met zijn gezin in 2016 een nieuwbouwwo- ning. Achter de tuin lag een doodlopende weg met een groenstrook ertussen. Omdat een aantal buurtbewoners de groenstrook gebruikten om hun hond uit te laten en de strook daardoor vol lag met honden- poep, vroeg hij de gemeente naar de mogelijkheden. Die gaf in eerste instantie aan dat zij de grond alleen wilde verkopen als alle drie de huiseigenaren in het rijtje de grond wilden kopen. Maar de bewoner van het mid- delste huis wilde het niet kopen. “De gemeente kwam later op die eis terug en we konden een koopprocedure starten”, vertelt Tom. Hij legt uit dat het niet ge- makkelijk ging: “We werden van afdeling naar afdeling gestuurd. Elk had haar eigen belangen en moest er een besluit over nemen. Er trad ook flink wat vertraging op doordat de buren een vervelende situatie met de gemeente hadden over een vergunning. De gemeente wilde niet eerder een overeenkomst aangaan voor die situatie was opgelost. Terwijl dat niets met het snippergroen te maken had.” Uiteindelijk werd na twee jaar de knoop doorgehakt en kon- den Tom en zijn buren het stukje snippergroen kopen. Tom: “Ik snap dat een gemeente in zo’n procedure alle belangen zorg- vuldig moet afwegen, maar het moet toch efficiënter kunnen.”
6-2025 | Eigen Huis Magazine | 23
SNIPPERGROEN IS EEN GEVOELIG ONDERWERP. DAAROM ZIJN DE NAMEN VAN DAVID, HANS EN MONIQUE GEFINGEERD.
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60
