1051 | WEEK 40-41 2 OKTOBER 2024


Insteekhaven Werkendam kost tientallen miljoenen


WERKENDAM De ontwikkeling van een nieuwe insteekhaven in de Biesboschhaven-Zuid vraagt van de ge- meente en het lokale bedrijfsleven een investering van 21 miljoen euro, zo heeſt het college van b en w becijferd. De ge- meenteraad van Altena wordt komende maand gevraagd en krediet van 10 miljoen beschikbaar te stellen. Het lokale bedrijfs- leven neemt 11 miljoen voor zijn rekening. De uitbreiding kan binnen vijf jaar zijn gerealiseerd.


“We hebben al aangetoond dat dit een haal- baar plan is”, vertelt wethouder Hans Tanis (SGP). Recent heeſt de gemeente het voor- nemen bekendgemaakt een ‘voorlopig voorkeursrecht’ op het gebiedje te vestigen, waarbij ook het Regionaal Ontwikkelbedrijf Bedrijventerreinen (ROB) betrokken is. Het gaat om een complete herinrichting van de westhoek van de Biesboschhaven,


Begroting De indeling van de beoogde insteekhaven.


waardoor er vier nieuwe ligplaatsen voor de binnenvaart ontstaan.


Wethouder Tanis. Foto’s gemeente Altena


Onderdeel van de plannen is tevens een verlenging van de bestaande openbare ha- venkade met 135 strekkende meters - dus ook bruikbaar voor overige havenbedrijvig- heid. “Goed voor het draagvlak en de uit- breiding voorziet in de behoeſte van het maritieme bedrijfsleven”, aldus Tanis. Door de extra havengelden en verwachte hogere


opbrengsten kan een deel van de investerin- gen worden terugverdiend.


Grondeigenaren Bij de ingewikkelde grondruil, herontwikke- ling en benodigde infrastructurele werken zijn meer dan tien grondeigenaren betrok- ken. Het plan voor de insteekhaven staat echter los van het veel grotere


toekomstproject voor een derde dorpsha- ven, naast de bestaande Beatrix-en Biesboschhaven van Werkendam. Hiervoor wordt momenteel gelobbyd om dat Europees project een plaatsje te geven in het MIRT, het rijksmeerjarenprogramma voor transport. De gemeente Altena trekt hierbij samen op met de provincie Noord-Brabant en de gemeenten uit de Drechtsteden.


‘Ik houd aan het eind van mijn salaris altijd nog een stukje maand over’. Wie kent het niet: dat grappige zinnetje dat je als student - misschien nu nog weleens - regelmatig uitsprak? Tsja, die maande- lijkse begroting is natuurlijk ook niet gemakkelijk. Stel je voor dat je de rijksbegroting moet opstellen! Elke keer weer houdt het kabinet nog een stukje vaarweginfrastructuur over. Onderzoeks- bureau KWINK maakte het afgelopen jaar al een inschatting die neerkomt op een jaarlijks structureel tekort van zo’n 250 miljoen euro. Oei! En dat, terwijl het goed onderhouden en functioneren van juist deze infrastructuur zo belangrijk is. Wachttijden bij sluizen blijven oplopen, vaarwegen voldoen niet en over de onveilige ligplaatsen waar schipper


7 SANNE VERHOEFF


Pauwels verderop in deze krant aan refereert, wordt nog niet eens gesproken. Over dat laatste: het is toch te gek voor woorden dat schippers worden opgeza- deld met half wegrottende ligplaatsen, terwijl iedereen ‘veiligheid’ zo hoog in het vaandel heeſt staan. Wie de foto’s goed bekijkt, ziet het stuk hout hangen dat het schip blijkbaar makkelijk heeſt losgetrok- ken. Ik begrijp wel een beetje dat meneer Pauwels weigert om zijn havengeld te betalen, maar of het iets oplost is natuur- lijk weer een andere vraag. Ik geef het de mannen en vrouwen van het kabinet te doen hoor: met beperkte middelen kun je natuurlijk nooit iedereen tevreden houden. Gelukkig hoef ik die financiële keuzes niet te maken. Nee, ik ben al blij als ik een flink stuk salaris overhoud aan het einde van de maand.


Amsterdam moet met beter beleid komen voor de passagiersvaart in grachtengordel


Rangschikking Het college van b en w heeſt ervoor gekozen om de oude vergunningen niet allemaal te- gelijk te laten aflopen, maar dat volgens een bepaalde rangschikking te doen. De Afdeling bestuursrechtspraak is van oordeel dat deze rangschikking ertoe heeſt geleid dat voornamelijk de vergunningen van re- ders met grote rondvaartboten en van reders met veel vergunningen later worden gewij- zigd ten koste van andere, veelal kleinere reders. Dat is in strijd met het evenredig- heidsbeginsel – zo stelt de Raad van State.


‘Wij hebben gewonnen’


Eén van de betreffende salonboten die onder het succesvol bestreden vergunningenregime vallen: Her Royal Highness (HRH) – in 1913 gebouwd in opdracht van prins Hendrik. Foto Paradis Private Boat Tours


DEN HAAG De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State zet een streep door de besluiten van de gemeente Amsterdam om exploitatievergunningen van rederijen die voor onbepaalde tijd waren verleend te wijzigen naar vergunningen voor bepaalde tijd. Dat blijkt uit diverse uitspraken vandaag van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.


“De gemeente mag om veiligheidsredenen een maximum stellen aan het aantal ver- gunningen voor het passagiersvervoer op de Amsterdamse binnenwateren, maar dan moet ze wel goed motiveren dat de maatre- gelen die ze hiervoor neemt ‘geschikt en noodzakelijk’ zijn en dat heeſt ze niet ge- daan”, zo stelt het hoogste rechtsorgaan vast.


Uit de motivering van het vonnis: “Bovendien zijn de gevolgen van de wijzi- gingsbesluiten onevenredig bezwarend


voor met name kleine reders. Als de ge- meente wil vasthouden aan een maximaal aantal vergunningen, dan zal ze opnieuw beleid moeten vaststellen, waarbij de maat- regelen die zij zal nemen goed zijn gemoti- veerd en deze niet zullen leiden tot oneven- wichtige resultaten.” Er worden door de hoofdstad maximaal 550 exploitatievergun- ningen verleend voor rondvaartboten. Dat er een maximum is gesteld aan het aantal vergunningen heeſt gevolgen voor de duur van de vergunningen, waartegen de rederij- en in verzet kwamen.


AMSTERDAM De in SalonVloot verenigde kleine rondvaartrederijen in de hoofd- stad hebben juichend gereageerd op het vernietigende vonnis van Raad van State. “Wij hebben gewonnen!” Zo kopt een gezamenlijk uitgegeven persverkla- ring. En: “De gemeente Amsterdam wil- de de varende monumenten in een lote- rij stoppen, maar gelukkig heeſt de hoogste rechter in Nederland daar nu te- recht een stokje voor gestoken.”


Voorzitter Reinhard Spronk van de stich- ting Amsterdamsche SalonVloot: “Het his- torische Amsterdam is een stad, gebouwd op het water. Een kwart van de gemeente Amsterdam bestaat uit water. Monumenten op het land worden be- schermd, monumenten op het water wil- de de gemeente in een grabbelton gooi- en. Gelukkig heeſt de Raad van State nu recht gesproken”.


Aparte status De historische salonbootreders willen hun


Gevolg van de uitspraken van de Afdeling bestuursrechtspraak is dat de exploitatie- vergunningen die de gemeente eerder voor onbepaalde tijd heeſt verleend weer gaan gelden. Dat is, zolang er een vergunningen- plafond geldt, in strijd met de Europese Dienstenrichtlijn. Het is nu aan het college van b en w om deze strijdigheid op te hef- fen. In totaal zijn er 51 rechtszaken bij de Afdeling bestuursrechtspraak aangespan- nen die gaan over tijdelijke exploitatiever- gunningen voor het passagiersvervoer in Amsterdam.


varende monumenten kunnen bewaren voor de komende generaties. Behoud- door-gebruik is volgens de stichting de enige juiste wijze om duurzaam met het erkend varend erfgoed om te gaan en continuïteit te waarborgen.


Spronk: “We willen de wethouder van Amsterdam en de gemeenteraad dan ook vragen om een aparte status voor de his- torische salonboten die louter op af- spraak met groepjes varen: dat deze sa- lonboten voor eens en altijd gevrijwaard blijven van inperking van de vergunnin- gen: zowel met exploitatievergunning, lig- plaatsvergunning alswel voor de huur van het waterperceel.”


AVERECHTS


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28