search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
Tekst: Gerben Stolk - Beeld: De huisartsenconnectie


INEEN - MANAGEMENT & ORGANISATIE


W


oensdag 31 januari: ‘s ochtends praat Finus Kuijs met het magazine van InEen over de juridische samen smelting


van ZHCo en PeriScaldes. ’s Middags is hij getuige van een concreet gevolg van de fusie. Dan wordt op de gevel van het hoofdkantoor in Heinkenszand een bord bevestigd met de nieuwe organisatie- naam: De huisartsenconnectie. De dag erna zal de fusie in Zeeland formeel een feit zijn: de afronding van een proces waarvoor de aanzet werd gegeven aan het eind van het vorige decennium.


Logisch Kuijs, de constituerend directeur, vertelt waarom de besturen van beide organisaties destijds voor- stander waren van eenwording. “PeriScaldes was de regionale huisartsenorganisatie (RHO) voor dagzorg, terwijl ZHCo met drie huisartsenspoed- posten de ANW-zorg leverde. De organisaties bedienden hetzelfde gebied en de meeste huis- artsen waren aangesloten bij beide organisaties. Dat PeriScaldes en ZHCo dezelfde patiënten- populatie hadden, betekende dat als iets niet goed zou lopen in de dagzorg, de ANW er last van kreeg, en andersom. Was het niet logisch en efficiënt de organisaties samen te voegen? Met één bestuur zou voor leden bovendien de ver- gaderdrukte afnemen.”


Kuijs noemt andere redenen voor de fusie. “De nieuwe organisatie is groter dan de vorige twee. We hebben meer in te brengen tijdens overleggen met externe partners. Verder hebben we in Zeeland het programma Continuïteit Huisartsenzorg om huisartsen hierheen te halen. Om de kans van slagen te vergroten, moeten de praktijken op orde zijn en is sterke verbonden- heid nodig tussen alle onderdelen van de huisartsenzorg.”


Cultuurverschillen Hoe steekhoudend de argumenten ook waren, de algemene ledenvergaderingen (ALV’s) gaven niet meteen fiat. Sterker nog, tussen droom en juridische entiteit zou vijf tot zes jaar zitten. De vertraging had volgens Kuijs vooral te maken met cultuurverschillen, hoe gek dat misschien ook


‘Twee organisaties bedienden hetzelfde gebied’


klinkt gezien de omstandigheid dat de meeste huisartsen lid waren van beide organisaties. “Het fenomeen huisartsenspoedpost en de huisartsendienstenstructuur zijn voortgekomen uit huisartsen zelf”, legt hij uit. “Dat is echt iets van hen, het commitment is groot. Aan de andere kant heb je ketenzorg gedurende de dag, waarbij de financiering verloopt via de zorggroep of RHO. Gevoelsmatig is voor huisartsen de afstand wat groter. Daardoor heeft het een flinke tijds­ investering gekost om tot één cultuur te komen. De hoofden zeiden: een fusie is verstandig. Maar de harten moesten ook mee.”


Hoe ziet het organogram van De huisartsen- connectie eruit? Kuijs: “Bovenaan een ALV, met daaronder een aantal lagen: eerst het verenigings- bestuur, dan de directie van de BV, dan het managementteam en dan de clusters, te weten dagzorg, acute zorg en bedrijfsvoering. Los daarvan, maar sterk verweven, is het programma continuïteit huisartsenzorg als extra aanjager gepositioneerd. De ondernemingsraad en cliënten- raad zijn gesprekspartners van het bestuur op directieniveau. De raad van commissarissen ziet toe op statutair niveau – op verenigingsniveau – maar formeel niet op directieniveau, waar de activiteiten plaatsvinden. Best een bijzondere governance, al verloopt de praktijk gelukkig in goede harmonie. Dit jaar bekijken we de inrichting van de governance nader.”


Regionaal maatwerk Wat adviseert Kuijs regio’s die verstrengeling van RHO(‘s) en huisartsendienstenstructuur overwegen? “Het is een zinvolle beweging, maar de uiteindelijke vorm hangt af van de regionale schaalgrootte en context.” Ingeborg van Beurden onderschrijft Kuijs’ betoog voor regionaal maatwerk. “Zeeland en West- Brabant, de regio waar ik werk, zijn buren, maar binnen dit thema verschillend. Bij ons zou een fusie vrijwel onmogelijk zijn. Hier is gekozen voor een coöperatie. Ik noem het een zeggenschaps - coöperatie.”


MAART 2024 - 23


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32