reportage
Foto boven: De totale opbrengst van elf woerden verbaast Willem van Doorn enigszins. ‘Ik had met dit mooie weer niet verwacht dat er zo veel eenden zouden rondvliegen’
Foto links: Bob Canjels en Amie
Dat kneuterige en kleinschalige doet mij denken aan mijn jeugd
Een stief kwartiertje later kunnen de plannen worden bijgesteld. Willem, die vandaag als informant optreedt, stelt Bob telefonisch op de hoogte dat de ganzen er niet zitten. ‘Een boer was zojuist met zijn trekker aan het werk in zijn land. De ganzen zijn vertrokken. We gaan naar de eenden bij boer Jan.’
Op mijn 13e schoot ik mijn eerste eend, met een vijf- klapper, dat kon toen nog
MAN BIJT HOND Op het erf bij boer Jan Stam heeſt de tijd de afgelopen vijſtig jaar stilgestaan. De 68-jarige Peter geniet er als geen ander van. ‘Dat kneuterige en kleinschalige doet mij denken aan mijn jeugd. Ik kwam hier al als jochie, samen met mijn vader die hier jaagde. Weet je, mijn vader was onderwijzer op de basisschool
in het dorp. Dan heb je als kind toch een vreemde verhouding met hem, helemaal op het moment dat je bij hem in de klas komt. In het veld echter, was hij er écht voor mij; die momenten koester ik enorm. Hij was een gepassioneerd jager en heeſt mij veel geleerd. Op mijn 13e schoot ik mijn eerste eend, met een vijflapper, dat kon toen nog.’
Vanuit de verte klinkt een schot. ‘Kijkt daar valt ‘ie. Diede heeſt ‘m goed geraakt. Nu bukken achter dit hek’, gebiedt Peter, ‘grote kans dat de opvliegende eenden deze kant opkomen. Ik weet na al die jaren precies hoe ze vliegen, het is altijd achter de boerderijen langs. Vaak moet ik een dwarsschot geven, net iets lastiger dan als ze van achteren of van voren inkomen.’ Een enkele woerd komt over. Eén gericht schot is genoeg om de eend naar beneden te brengen. ‘Ik kan blijven zitten en wachten op de volgende, maar ik haal ‘m eerst binnen. Dat hoort gewoon en dat vind ik prettig. Ik ben al tevreden met deze ene eend,
maar ik weet dat op deze plek er zo dadelijk nog meer eenden langskomen.’ En er komen inderdaad nog meer eenden over, maar die belanden in het schootsveld van Joost. Twee keer is het raak bij hem. Terug op het erf komt boer Jan Stam naar buiten gedrenteld. Hij is door de schoten wakker geworden uit zijn middagdutje. Jarenlang had hij een vaste rubriek in het televisiepro- gramma Man Bijt Hond. ‘Naja, ik mos d’r toch uit. Hebben jullie nog een paar van die rotte aalscholvers kapotgemaakt?’, informeert de 81-jarige excentrieke boer. ‘Nee Jan, dat mag niet’, vertelt Joost. ‘Jammer, die krengen vreten hier alle sloten leeg.’ Als oud-Kockenees informeert Peter nog even naar de gezondheid van zijn voormalig dorpsgenoot. ‘Oud worden is mooi, maar oud zijn…’, is het gevatte antwoord van Jan. ‘Maar ja joh, je mot het leven zelf een beetje leuk houden. Kijk, ik heb van kuilplastic een schort gemaakt, zo worden mijn kleren niet vies. Scheelt weer een wasbeurt. En van mijn oude geitenwollen-
november 2022 - #11 | | 31
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68
