search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
verhalen


de veilige omarming van vier solide houten wanden op stapels hooi neer. Alles was onwezenlijk stil ineens, en ik had het beklemmende gevoel volkomen van de bewoonde wereld afgesneden te zijn. Hubert lachte alle zorgen weg. ‘Morgenmiddag om twaalf uur zijn we beneden’, bromde hij. ‘Trouwens, vóór die tijd gaat niemand zoeken.’ Hij haalde hout binnen, stookte een vuur en smolt sneeuw voor thee, die hij in zakjes bij zich had. Hij deed er een paar scheuten Inländer-rum bij die, tezamen met de warmte van het vuur en het feit dat ik alle natte kleren inmiddels had kunnen uittrekken, mijn hazenhart aanzienlijk opkikkerde. Mijn zoon genóót van deze onverwachte onderbreking. Zijn spijbelperiode, hoewel bij de directeur aangevraagd, werd er des te langer door en angst kennen die knapen niet; dat is goed. Nadat we de restanten van onze proviand in drie gelijke parten hadden verdeeld en nog een uur of wat gerookt en gepraat hadden, gingen we in het hooi slapen. De anderen waren merkwaardig snel onder zeil. Hubert met lange, bijna onhoorbaar snurkende uithalen, Alexander geluidloos. Met kleren aan slaap ik altijd slecht, zodat ik ook nu moeilijk weg kon komen. De wind ruiste door de bomen, soms vielen er ergens dof bonkende sneeuw- vrachten een eind naar beneden. Ik voelde


geen spoor van moeheid en lag klaarwakker naar de sintels van het vuur te kijken. Over een paar uur zou het behoorlijk koud worden in de hut. Als een trein gleden de gebeurtenissen van de laatste dagen door mijn hoofd. Telkens als de bok en alle aanschouwde gemzen van de laatste dagen opdoken, gloeide er diepe voldoening in me; het was dan toch maar gelukt. De zware klimpartijen had ik even gemakkelijk als de anderen uitgehouden, geen ziekschieterij, geen ongelukken of andere ellende. Wanneer ik aan de afdaling dacht, werd het me minder aangenaam te moede. Maar komaan, Hubert scheen geen moeilijk heden te kunnen ontdekken en we waren in de bescherming van het bos. Salzburg lag hier hemelsbreed dertig kilometer vandaan. Salzburg, voor mij is dat de dierbaarste stad van Europa buiten Nederland. Zou Mozart ooit in zijn leven zo hoog in de bergen geweest zijn? Zo goed als zeker niet. In zijn brieven en levensbeschrij- vingen staat er niets over vermeld. De mensen deden dat niet in die dagen, hoogstens jagers en houthakkers.


LAGEDRUK-FRONTJE Toen we de volgende ochtend buiten de hut stonden, was het vrijwel windstil. De zon scheen fel op een verblindend witte wereld. Er lag


een halve meter sneeuw. ‘Na, sehens’, zei Hubert. ‘Het was maar een klein lagedruk- frontje.’ Het Oostenrijkse weerbericht hangt van dergelijke hoge en lage drukfronten aan elkaar. Tijdens de afdaling verdronken we de eerste vijfonderd meter in diepe poedersneeuw, die tot onder de voetzolen doordrong. Toen we glibberend en glijdend op een klein plateau aangekomen waren, zag ik dat het dal bruin en sneeuwloos onder ons lag. Daar beneden had het kennelijk alleen maar geregend. Drie-en- een-half uur later waren we in het dorp en liepen over de hemelse, harde horizontale straatweg naar ons hotel. Niemand had ons gemist. Hubert Poberschnigg gold als de meest ervaren jachtopzieners van het dal en overblijven in een hut was de gewoonste zaak van de wereld als er abnormale risico’s aan de afdaling verbonden waren. Het was trouwens pas eind oktober. Toen ik tegen de avondsche- mering boven op de dekens in mijn oververhitte hotelkamer wakker werd, voelde ik me behagelijker dan ooit in mijn leven. Bovendien had ik mijn gems. Eigenlijk was het aanvankelijk iets te gemakkelijk gegaan, maar aan de andere kant hadden we toch de intensiteit van een bergjacht terdege meegemaakt. •


20 |


| november 2022 - #11


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68