ACTUEEL
Waterschap Aa en Maas:
In reactie op de onthulling door NRC Handelsblad van de mestfraude, heeft Waterschap Aa en Maas voorgesteld sensoren te hangen in sloten in het agrarisch gebied om het schadelijke effect van mest op de ecologische kwaliteit van het oppervlaktewater te kunnen vaststellen. Volgens dijkgraaf Lambert Verheijen kan een objectief meetsysteem helpen de effecten van het uitrijden van mest op de waterkwa- liteit in de hand te houden.
De mestfraude komt voor de dijkgraaf niet als een verrassing. “We wisten dat er ergens iets niet klopte, dat zagen we aan de cijfers onder de streep. In de toestandsrapportage 2013 bleken de hoeveelheden nitraat en fosfaat in het oppervlaktewater niet af te nemen, ter-
objectief meetsysteem voor uitspoeling mest
wijl we toch allerlei maatregelen hadden getroffen en de mestregels waren aan- gescherpt. We vroegen ons al af hoe dat kon”, aldus Verheijen.
Gebiedsgerichte handhaving De sensoren in de sloten kunnen de uit- spoeling van nitraat en fosfaat meten, zodat het schadelijke effect van mest op de ecologische kwaliteit van het oppervlaktewater kan worden vastge- steld. “Als we bij elke boer een sensor in de sloot hangen, kunnen we even- tuele boosdoeners snel opsporen”, aldus Verheijen. Zo’n meetsysteem leidt volgens de dijkgraaf bovendien tot maatwerk, omdat het een gebieds- gerichte handhaving mogelijk maakt. Verheijen is daar een groot voorstan- der van: “Daarmee zou per watergang
kunnen worden bepaald wat boeren maximaal aan mest mogen uitrijden.
Doorbreken van impasse “Maar het gaat niet alleen om overtre- dingen’, vervolgt hij. “Op deze manier kunnen we ook beter vaststellen of er sprake is van achtergrondbelasting of historisch aanwezige verontreinigin- gen. Dat kunnen we nu nog niet. Qua koppeling van oorzaak en gevolg zitten we momenteel in een impasse in het KRW-dossier. Er ligt nu een grijze de- ken over de waterkwaliteit in agrarisch gebied: we tasten vaak in het duister als het gaat om het traceren van de grootste nitraat- en fosfaatbronnen. Aan die situatie moet een eind komen.”
Gietwater goed terug te winnen uit rioolwater Rotterdamse wijk
Het is goed mogelijk om lokaal gietwater terug te winnen uit rioolwater uit een deel van het Rotterdamse havengebied. Dat blijkt uit het vierjarig onderzoek van Rotterdam Innovative Nutrients, Energy en Watermanagement (RINEW), dat on- langs is afgerond. Het gietwater wordt gebruikt bij een stads- boerderij in de havenwijk.
De hal waarin vier jaar lang gewerkt is aan het terugwinnen van grondstoffen en gietwater uit het rioolwater van een Rotterdamse wijk.
“Wij hebben zeven gebruikt als voorbehandeling voor onze nanomembraanfi ltratie”, zegt Sigrid Scherrenberg, teamleider Process & Technology van het afvalwaterteam bij Evides Waterbedrijf. “Het idee hierachter is om zo snel mogelijk een schone waterstroom uit het rioolwater te halen, zo dat er een geconcentreerde stroom afvalwater overblijft waaruit je relatief makkelijk grondstoffen kunt terugwinnen.” Een optie is volgens Scherrenberg het terugwinnen van cellu lose voor hergebruik in de verpakkingsindustrie. Ook het terugwinnen van humuszuren als bodemverbeteraar is mogelijk gebleken.
De Rotterdamse milieudienst DCMR heeft aan het terugge- wonnen gietwater een einde-afvalstatus toegekend.
In het vervolgonderzoek Nereus wordt onder meer onder- zocht of terugwinning mogelijk is met electro-coagulatie.
6 WATERFORUM NR 7
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48