WATERKWALITEIT
Medicijnresten kunnen ook decentraal uit het afvalwater worden gehaald, bijvoorbeeld met een zuiveringsinstallatie bij ziekenhuizen. Zo zijn er al drie Nederlandse ziekenhuis met een eigen Pharmafi lter. Linksonder de Pharmafi lter - het witte gebouw - van het Franciscus Gasthuis in Rotterdam.
zuivering aan de Nieuwe Waterweg start met toestemming van de politiek met het zuiveren van gewasbeschermings- middelen van glastelers. Voor die extra zuivering is een aan- passing van de Waterschapswet nodig, want het is nu niet toegestaan om een extra zuiveringsheffi ng op te leggen aan een specifi eke gebruikersgroep. Dankzij deze aanpassing zal het principe ‘de vervuiler betaalt’ makkelijker te handhaven zijn. Maar wie is in het geval van medicijnresten de vervuiler? De farmaceut, het ziekenhuis of de zieke zelf?
Verplichte zuivering?
In oktober liet het Ommelander Ziekenhuis Groningen (OZG) weten voorlopig af te zien van de aanschaf van een Pharma- fi lter. Het is (nog) niet verplicht het afvalwater te zuiveren en kreeg geen subsidie voor de aanschaf van het fi lter dat ruim drie miljoen euro kost. Het ziekenhuis liet aan de regi- onale krant weten liever te investeren in zorg. De gemeente Oldambt had echter al voor 40.000 euro een drie kilometer lange persleiding aangelegd, waarmee het afvalwater uit het ziekenhuis gescheiden naar de zuivering in Scheemda kan worden gebracht. Misschien wordt kapitaalvernietiging echter alsnog voorkomen, want het is mogelijk dat de hot- spotanalyse zal uitwijzen dat ziekenhuizen hun afvalwater be- ter ‘verplicht’ kunnen gaan zuiveren. Zeker omdat Stowa in eerder onderzoek concludeert dat de stroom afvalwater uit ziekenhuizen toxischer is dan het afvalwater uit zorginstellin- gen en woonwijken.
Politieke beslissing De hotspotanalyse ligt overduidelijk politiek gevoelig. Het lijkt dat alle betrokken partijen achter de schermen invloed willen uitoefenen op de resultaten van de objectieve studie.
18 WATERFORUM NR 7
Ketenaanpak Medicijnresten uit water In het overleg Ketenaanpak Medicijnresten uit Water praten overheden en de farmaceutische sector over het verminderen van de hoeveelheid medicijnresten in water. Dat wordt gezien als belangrijk voor de ecologie van het water en voor de drinkwaterkwaliteit. Tegelijkertijd moet de toegang tot zorg geborgd blijven. Voor het overleg zijn een aantal gezamenlijke uitgangspun- ten afgesproken: • er worden geen medicijnen verboden; • de Ketenaanpak werkt pragmatisch: problemen worden op effectieve en effi ciënte wijze aangepakt, tegen maat- schappelijk aanvaardbare kosten;
• partijen acteren waar zij kunnen binnen hun eigen han- delingsmogelijkheden en wachten niet af Inmiddels is een lijst samengesteld van zeventien mogelijke maat- regelen, die in drie categorieën zijn geclusterd: ontwik- keling & toelating, voorschrijven & gebruik en afval & zuivering. Op dit moment wordt gewerkt aan een uitvoe- ringsprogramma.
Mogelijk verwachten de diverse belanghebbenden dat deze analyse de basis zal vormen voor een nieuwe aanpak van medicijnresten. De politiek zal scherpe keuzes moeten maken en zorgen voor voldoende fi nanciering van de ke- tenaanpak. Geen wonder dus dat de lancering van de hot- spotanalyse zoveel voeten in aarde heeft. Maar als hij er een- maal is, is de verwachting dat er ook echt iets gaat gebeuren en dat op een aantal rwzi’s een vierde trap gebouwd gaat worden om de medicijnresten tegen te houden.
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48