Rivierverruiming bij Itteren.
WATERVEILIGHEID
procent. Hiervoor is bewust gekozen omdat Natuurmonu- menten (lid van het Consortium) vanwege de statuten geen risicodragende investeringen mag doen.
“De aandeelhouders hebben dus al veel kosten gemaakt om de hoogwaterdoelstelling te bereiken”, benadrukt Van der Veeken. Zo is in Trierveld een haven van ruim twaalf hecta- re aangelegd, met twee indrukwekkende drijvende verede- lingsfabrieken om het zandgrindmengsel te verwerken voor de betonindustrie. Een soortgelijke haven werd ook in Itteren aangelegd. Aanvankelijk gingen de aandeelhouders in het projectbureau ervan uit jaarlijks vijf miljoen ton grind af te zetten. Volgens Van der Veeken bleef de teller de afgelopen jaren echter steken op gemiddeld 3,5 miljoen ton per jaar. Dat komt omdat er in woningen steeds minder beton wordt verwerkt. Ook wordt er voor infrastructurele werken meer en meer steenslag uit Scandinavië toegepast. Daarnaast is er concurrentie uit België en Duitsland. En dan is er nog het toenemende hergebruik van beton, als antwoord op de roep naar een duurzame en circulaire economie.
De malaise in de grindmarkt heeft ertoe geleid dat er in depots in Trierveld nu een miljoen ton dekgrond en een miljoen ton zandgrindmengsel liggen opgeslagen. De twee drijvende ver- edelingsfabrieken in Trierveld kunnen maximaal 2000 ton per uur van het zandgrindmengsel verwerken, dus het Consorti- um is hier zeker nog een half jaar mee bezig.
Geld onderaan de streep
De grindverkoop is vooralsnog niet toegenomen, stelt Van der Veeken. Dat heeft twee oorzaken. In de eerste plaats duurde het even voor het effect van de bouwcrisis merkbaar werd. Het herstel laat nu ook langer op zich wachten. En in
Afvoercapaciteit Maas nog verder omhoog De uitvoering van het project Grensmaas beoogt het peil in de Maas bij hoogwater met een meter te verlagen. Daar- mee is de afvoercapaciteit van de Maas verhoogd naar 3275 kubieke meter per seconde (in 1993 en 1995 schom- melde de waterafvoer in de Maas rond de 3000 kubieke meter per seconde).
Inmiddels speelt de vraag hoe groot de afvoercapaciteit in 2050 moet zijn. Rijk en regio zijn bezig een ambitie te for- muleren voor een verdere verhoging van de afvoercapaci- teit voor de gehele Maas (Maasvallei en de bedijkte Maas). Deze ambitie wordt in 2019 bekendgemaakt en zal het uit- gangspunt vormen voor de Adaptieve Uitvoeringsstrategie Maas tot en met 2050. Inmiddels zijn er in het kader van het Hoogwaterbeschermingprogramma al enkele koplo- perprojecten gestart om verruimingsopties te verkennen.
de tweede plaats zijn de drijvende verwerkende fabrieken van het zuiden naar het noorden van de Maas verplaatst. Hierdoor heeft het Consortium minder productie gerealiseerd. Er is nog geen reden voor paniek, want het volledige project moet pas in 2025 zijn opgeleverd. “De aandeelhouders hopen dan ook aan het einde van de rit voor meer dan 700 miljoen euro aan grind te hebben verkocht, zodat er onderaan de streep geld overblijft”, zegt Van der Veeken. Het Consortium onder- zoekt daarom of ze de uitvoering de komende jaren slimmer, met minder kosten en meer rendement gestalte kan geven. Bijvoorbeeld door de inzet van transportbanden in plaats van vrachtwagens en de inzet van zelfrijdende, elektrische vrachtwagens.
WATERFORUM DECEMBER 2017 25
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48