‘Ontwerpen minstens zo leuk als reizen’ Het moge duidelijk zijn dat de con- structie van Anne-Jan Maring de vergelijking met een fabriekscamper op het gebied van luxe glansrijk ver- liest. Dat past bij hem. Maring is een sober man, die verdrietig toeziet hoe de mensheid verspillend door het leven trekt. “Neem al die campers en caravans, die hier staan”, wijst hij in de stalling waaraan zijn werk- plaats grenst. “Die worden maar een paar weken per jaar gebruikt. Dat staat mij tegen. Spullen zijn er om te gebruiken.” Dat doet hij als het even kan ook in zijn werk. Je kunt een constructie ontwerpen en er de benodigde materialen voor kopen. Maar je kunt ook kijken wat je hebt staan, of wat gebruikt beschikbaar is en daar je constructie op afstem- men. Maring kiest bij voorkeur voor optie twee. Klein voorbeeld: de ver- grendeling van de twee schuiflades in de bedbak. Die zijn hun leven ooit begonnen als raamsluiting en waren als zodanig afgedankt. Het zijn van die oplossingen, waar de ambachtsman intens plezier aan beleeft. Zoals aan het hele proces dat aan zijn camperwerkbus ten grondslag ligt. “Ik vind reizen en nieuwe dingen zien heerlijk. Maar het bedenken, ontwerpen en bou- wen van mijn camperinbouw vind ik minstens zo leuk.” Laat hem dat ook maar doen in zijn werk. Oplossin- gen bedenken. Hij gruwt van stan- daardwerk in de bouw. “Je moet mij niet dag in, dag uit kozijnen laten plaatsen in dezelfde woningen. Daar kan ik niet tegen. Laatst heb ik een wijnrek gemaakt voor een Chinees restaurant en de volgende dag zat ik lood aan te brengen op een kerkdak. Die afwisseling, daar geniet ik van.”