2 3 4 5 6


0 1


1990 jaar


Figuur 1 – Netto CO2-emissie van de kunstmestfabriek in Sluiskil met 2 miljoen ton extra productievolume in 2019


Dat er door het kabinet gesproken wordt over een CO2- heffing, wordt vanuit Sluiskil nauwlettend gevolgd. ‘Voor de industrie is dat dodelijk, terwijl die heffing maar vijf kilometer verderop, in België, niet betaald hoeft te wor- den. Dan verdwijnt de productie, kunnen banen verloren gaan en als de productie zich verplaatst naar bijvoorbeeld China, is er ook nog eens 2,5 keer meer CO2-uitstoot voor dezelfde kunstmestproductie, vanwege lagere efficiëntie.’ Naast de uitstoot van CO2 is een tweede heikel punt van de kunstmestindustrie: de aardgasconsumptie. De fabriek in Sluiskil heeft een jaarverbruik van 2 miljard kuub. Een kwart hiervan is Gronings gas. ‘Sinds september ligt er bij de overheid een voorstel voor compensatie om dit percen- tage naar nul terug te schroeven’, geeft Gunter aan. Een alternatieve gassoort als biogas inzetten voor de pro- ductie van kunstmest lost nog niet direct alle uitdagingen op, zo geeft hij aan. ‘Hier dichtbij zit echt een grote vergis- ter van varkensmest. Maar met een jaarproductie van 18 miljoen kuub aardgasequivalenten kan onze fabriek daar maar 3,5 dag op draaien.’


Verdubbeling van windmolens


Op dit moment wordt er daarom volop gewerkt aan alter- natieven waarbij kunstmestproductie mogelijk is zonder de input van (aard)gas. Yara heeft tot 1991 zelf een fabriek gehad die op basis van elektrolyse water scheidt in water- stof en zuurstof en vervolgens waterstof bindt aan stikstof uit de lucht, wat ammoniak geeft. ‘Vergeleken met het huidige productieproces is deze technologie nu nog drie tot vier keer duurder. Yara wil deze kosten naar een con- currerend niveau brengen.’


Het produceren van kunstmest door middel van elektro- lyse kost wel veel elektriciteit, die dan wel weer groen moet zijn om er wat milieu betreft wat mee op te schie- ten. Gunter rekent voor dat daar voor de productie in Sluiskil circa 3000 windmolens voor nodig zijn en dat terwijl Nederland er op het vaste land nog maar 2000 heeft. ‘En over zonnepanelen hoeven we het niet te heb- ben, dan is er geen grond meer over om kunstmest op te strooien’, vertelt Gunter. ‘We zetten absoluut maximaal in op innovatie en verduurzaming, maar dat kan niet in één keer en ook niet in tien jaar, dat zal stap voor stap moe- ten. Net zoals de emissiereductie in de afgelopen jaren.’ l


Een gedeelte van de kunstmestfabriek van Yara in Sluiskil, de grootste van Noordwest-Europa


veeteeltGRAS JULI 2019 15


2019


netto CO₂-uitstoot (megaton)


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40