Tekst Nico van der Maat Foto Hans de Goede
KAMPEREN MEER’ NKC-oprichter en eerste voorzitter Kees Pilaar, op de seizoensopening van de NKC in februari.
genoeg. Dat was heerlijk. Aan het eind van de dag zochten we een camping op. Camper- plaatsen waren er nog niet, alleen een aantal gedoogplekken, die je dan aan elkaar doorgaf.” Standaard in de uitrusting was een tas met gereedschap. Pilaar: “Voor het geval dat. Er was wel pechhulp, maar geen mobiele telefonie. Je moest zoveel mogelijk jezelf zien te redden. Wij hebben altijd gezorgd dat onze auto top was en hebben onderweg nooit grote pech gehad.” Routeplanners waren er ook niet. “Zelfs geen boeken waar alle campings in stonden. Je keek gewoon op de kaart en als er een driehoekje van een cam- ping in de buurt was, ging je erheen. Als er plaats was, werd je altijd toe- gelaten, want zo groot en zwaar waren onze wagens niet.” Pilaar zag in de begintijd van de NKC ook groepsreizen ontstaan. “Anders dan nu ging het om
camperaars die in groepjes met elkaar afspra- ken ergens heen te gaan. Onderweg zagen ze dan wel hoe ze verder gingen. Het was altijd gezellig, vooral ’s avonds bij het uitwisselen van ervaringen onderweg.”
Vriendenclub “Het was een grote vriendenclub, iedereen kende iedereen”, zegt Pilaar over de beginja- ren. “Je wist wat je aan elkaar had en kreeg
vriendschappen.” Het bestuur werkte mee in de uitvoering, bijvoorbeeld door voorafgaand aan een vergadering rond de tafel te lopen om de gestencilde blaadjes voor het toen nog losbladige ledenblad te rapen. “Pas als alles in de enveloppen zat, gingen we vergaderen. Ook was ik verantwoordelijk voor de aankoop van de SRV-wagen, die laatst nog in Kam- peerauto stond. Bij grote evenementen reed ik ‘m ernaartoe, want ik had een groot rijbewijs. Tot aan het 25-jarig bestaan heeft de wagen ter plaatse dienst gedaan als kantoor en informatiepost.” De NKC-regio’s ontstonden al toen Pilaar nog voorzitter was. “We werden al snel wat groter en leden woonden door het hele land verspreid. Zo ontstonden er groepjes die elders bijeenkwamen.” Pilaar zegt nooit gedacht te hebben dat de club zo groot zou worden. “Eigenlijk had ik gehoopt dat het een club van zelfbouwers zou blijven en niet zo’n eliteclub met luxe kampeerwagens als het nu is. Als erelid krijg ik Kampeerauto nog steeds en ik verbaas me dan dikwijls over de dure en mooie kampeerwagens die erin staan. Ja, dat woord gebruik ik nog vaak heel nadrukkelijk.” Pilaar kent niet veel mensen meer binnen de NKC. “Maar voel me nog wel bij de vereniging betrokken. Het was mijn kindje en dat is het nog steeds.”
Kees Pilaar Penning voor oprichter
Vanwege zijn grote verdiensten voor de NKC is de nieuw in het leven geroepen onderscheiding vernoemd naar Kees Pilaar. Tijdens de seizoensopening voor personeel en vrijwilligers nam de naamgever het eerste exemplaar van deze penning in ontvangst. Kees Pilaar toonde zich zeer vereerd. De onder- scheiding is in het leven geroepen voor mensen die zich op een bijzondere manier voor de NKC hebben ingezet, maar niet binnen de regels van het offi ciële decoratiebeleid vallen.
Lees meer over de seizoensopening op pagina 77.
NKC Kampeerauto nr. 3/2016 | 21
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84
