jaar) gebruik van de mogelijkheid om een officiersopleiding te volgen in Engeland. Na Wolverhampton, de selectie in Brent- wood, artillerietrai- ning in Somerset en de vervolgopleiding in Breda werd ik kornet. Aangezien wij van de veldartillerie (25 pounder) geen stuk- ken meekregen naar de Oost, werd ik in 1947 gedetacheerd bij de militaire luchtvaart op het Koningsplein in Batavia. Omdat ik een voorkeur toonde voor het vak geschie- denis werd ik door de toenmalige staf- officier luchtvaartza- ken (SOL) A.B. Wolf (de latere bevelhebber
kleren niet meer aanwezig en moest ik met mijn pakje aan naar de foerier. Daar mijn verhaal gedaan. Ik moest de baret inleveren en 50 gulden betalen, dan mocht ik mijn uniform aanhouden. Dat vond ik te veel. Toen werd de prijs verlaagd naar 35 gulden. Ik had geen keus en betaalde. Later kon je het in de dumpzaak voor 5 gulden kopen. Met de legerwagen werd ik bij het station in Utrecht afgezet, daar stond de MP die mij oppakte omdat ik niet groette. Zonder baret mocht dat ook niet. Zon- der pardon namen ze mij mee. Ik heb daar een uur gezeten tot de volgende trein kwam die naar Assen ging. Hierna moest ik nog met de bus verder. Na zestig jaar heeft een van de Indiëvetera- nen in het bewuste artikel er nog geen woorden voor. Ik ook niet, maar als je je niet ergert maar verwondert, word je geen tachtig maar honderd. Nog maar veertien jaar en dan is het zover.
R. Middeljans, Krommenie
Honderd jaar militaire luchtvaart (slot)
Het valt mij op dat over genoemd onderwerp (Checkpoint 9-2013) zo weinig wordt vermeld rondom de jaren 1947-’50 en wel over de militaire luchtvaart in Nederlands-Indië. Zie- hier mijn relaas. Eind 1945 kwam de oproep voor de militaire dienst. Na de barre oorlogstijd maakte ik (thans 88
der strijdkrachten in Den Haag) inge- deeld bij het kantoor inlichtingen, dat geleid werd door kapitein Guillaume. Ik volgde de opleiding foto-intellgence, om in staat te zijn luchtfoto’s te inter- preteren. Gedurende de eerste politio- nele actie werd ik tijdelijk geplaatst bij het kantoor operatiën om de geheime telegrammen tussen Batavia en Den Haag (Spoor-Beel) in te schrijven. Ik ontmoette in die tijd onder anderen overste Jessurun en kapitein Berlijn (vader van). Samen met de comman- dant militaire luchtvaart, kolonel De Broekert, maakte ik een inspectietocht naar enige vliegbases in de archipel. Op een dag deelde majoor Wolf mij mede dat ik benoemd was tot liason- officier bij de Amerikaanse luchtmacht in de Filipijnen. De Amerikanen brach- ten Nederlands-Indië namelijk in kaart en deden dat vanaf diverse luchtbases in de archipel. Mijn taak was om in de laboratoria in Clarkfield de foto’s te controleren en verslag uit te bren- gen. Daarnaast ging ik af en toe met een B-25 naar de bases Merauke, Biak, Ambon, Makassar, Balipapan, Banka en Billiton om de benzinebonnen van de Amerikanen voor akkoord te paraferen. Op een gegeven moment ontdekte ik in het lab dat sommige belangrijke gebie- den onjuist, op te lage hoogte, waren gefotografeerd en meldde dat aan Bata- via. Dat betekende meteen het einde van beide missies. Na mijn terugkomst werd ik regionaal officier inlichtingen
bij het Luchtvaart Commando Sumatra (Lucosu) in Medan, waar ik veelvuldig contact had met de beroemde kapitein Deibel (ridder MWO), die later met een Gloster Meteor bij Leeuwarden is ver- ongelukt. Commandant in Medan was majoor Maurenbrechter, bekend ook om zijn stuntvliegen met Mustangs, maar vooral om zijn jagen op tijgers. In 1950 werd ik officier sociale dienst, in het kader van onze reis terug naar Nederland.
Ed van Lent, ’s-Hertogenboch Korea
Ik heb gediend bij de Koninklijke Marine en ben met
Hr.Ms. Van Galen en
Hr.Ms. Van Zijll naar Korea geweest. In de rubriek Dubbelcheck lees ik het verhaal van de heer Repping (Check- point 1-2014). Welke klap hebt u gehad? Kan hoogstens van tyfoon Ruth zijn geweest of van de diarree die we allemaal hadden in Hong Kong. Schie- ten deden we wel, maar we lagen ver genoeg, je kon amper de kust zien. Zelf zat ik beneden naar onderzeeboten te zoeken die er niet waren. De meeste tijd voeren we achter vliegkampsche- pen aan. Mijnheer Repping, de mannen van kolonel Den Ouden, die hadden het zwaar! Vergeleken met hen was het voor ons een uitje met een wereldreis als dank.
A. van de Valk, IJmuiden
Aanvullingen en correcties
Checkpoint 1-2014 Veteranen gezocht voor Nationale Herdenking 2014 (pag. 51) De 4 meiherdenking valt dit jaar op een zondag.
Tiesinga neemt afscheid van Raad civiel-militaire Zorg (pag. 5) De functieoverdracht zal plaats- vinden op donderdag 3 april.
Van Doorn tot Den Haag (pag. 52) Bij de column van het Veteranen Platform staat een verkeerde postcode. Juist is 3941 XV.
MAART 2014 41
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64