BOERDERIJ VANDAAG VRIJDAG 17 JANUARI 2020 PAGINA 11
imte en potentie
Onder en boven: het melkveebedrijf waar Pieter Ham be- drijfsleider is, 200 kilometer ten noorden van Moskou.
Een eigen melkfabriek
De Russische investeringsgolf is vooral te zien in de melkveehouderij. Veel agrarische holdings bouwen sinds de laatste jaren hun eigen melkfabriek. Momen- teel telt Rusland 1.500 verschillende zuivelmerken en elke week komt er wel een nieuw merk bij. Zo verging het ook Ferma Rosta, een melkveebedrijf in Serebryanye Prudy, zo’n 200 kilometer ten zuiden van Moskou, met 2.260 melkkoeien en een rollend jaargemiddelde van 9.000 kilo. In 2018 bouwde dit be- drijf een eigen verwerkingsunit, genaamd AISFeR (Agro Innovatsionnoye Sodruzhestvo Fermarosta). De fabriek verwerkt 60.000 liter melk per dag en produ- ceert daarmee melk (90%), room en boter (10%) onder de naam Pravilnoye Moloko, vertaald: de juiste melk. “We zagen de vraag alsmaar stijgen en om ons product een meerwaarde te geven, leek dit ons een goede zet”, vertelt manager Aleksei Sorokin. “Op deze ma- nier krijgen we meer voor onze melk dan wanneer we het verkopen aan een andere verwerkingspartij.” In augustus dit jaar lag de melkprijs tussen de € 0,38
– € 0,44 per liter. Sorokin richt zich op de binnenlandse markt. “In de regio Moskou ligt voor ons genoeg po- tentie. De binnenlandse vraag naar zuivel is groeiende. Eind dit jaar zetten we dan ook een vierde productie- lijn op: cottage cheese. We exporteren niet. De logis- tiek en het transport zijn te kostbaar. Daar houden we niets aan over.”
jaar en kent verschillende takken. Zo heeft het onder andere een melkveebedrijf bestaande uit 3.000 melk- koeien en een akkerbouwtak, verspreid over drie ge- bieden in Rusland. Het bedrijf heeft 7.500 mensen in dienst, van teeltverzorgers tot verkopers. Vooral de laatste tien jaar is het bedrijf erg gegroeid. “We heb- ben ons areaal en de werkzaamheden flink uitge- breid”, zegt Prozorov. “Er ligt nog veel ongebruikt land in Rusland. De regering wil liever dat het ge- bruikt wordt dan dat het braak ligt, dus daar hebben we gebruik van gemaakt. In sommige regio’s hebben we dit braakliggend land gekocht voor misschien maar € 200 per hectare. In andere gebieden kunnen we het land pachten voor een fictief bedrag van € 0,50 per hectare per jaar met een looptijd van 49 jaar. Dat heeft ons gebracht waar we nu staan; we leveren nu van land tot winkel.”
Tekort aan arbeidskrachten
Toch is het de vraag of het doel van € 40,3 miljard in 2025 gehaald kan worden. Ten eerste is de infrastruc- tuur een obstakel in het streven een grote exporteren- de mogendheid te worden. Rondom Moskou worden wegen netjes onderhouden, maar verder daarbuiten liggen de prioriteiten niet zozeer bij wegenonder- houd. Dat maakt transport duur, want producten zijn
lang onderweg. Daarnaast ligt de haven van Sint-Pe- tersburg ruim 1.000 km bij Moskou vandaan, en de Zwarte Zee is ruim 2.000 kilometer rijden. Vandaar dat agrarische bedrijven hun afzet vooral zoeken in de eigen omgeving. Daarnaast geldt: wie meer wil produceren, heeft ar- beidskrachten nodig en die zijn nauwelijks te vinden. Vooral de sectoren die veel mankracht vereisen, de tuinbouw en de melkveehouderij, lijden daaronder. Rusland kampt, net als veel andere landen, met een leegloop van het platteland. Meer dan driekwart van de bevolking woont in de stad. Met name Moskou is populair. Tussen 2002 en 2010 nam bijvoorbeeld het aantal dorpen zonder bevolking toe van 13.000 tot 19.000. In 2012 was 9,7 % van de beroepsbevolking werkzaam in de landbouw. In 2017 was dat 7,7 %.
Mentaliteit ook anders
Pieter Ham is een Nederlandse boer in Rusland (zie kader). Hij is bedrijfsleider op een groot melkveebe- drijf en ondervindt deze situatie aan den lijve. “Het is lastig goed personeel te vinden. De categorie kwalita- tief goed personeel is in Rusland niet zo groot en daarnaast moet je ook mensen hebben die willen wer- ken. Ik denk dat dat te maken heeft met hun mentali- teit: geld was in de Sovjettijd niet belangrijk. Mensen
Aleksei Sorokin (l.) van Ferma Rosta: “Onze producten meerwaarde geven leek een goede zet.”
zijn geïndoctrineerd door het socialisme. Geld willen verdienen zit gewoonweg niet in hun aard.” Zelf woont hij ook in een stad. “Het is nu eenmaal zo
dat je daar beter kunt leven met je gezin dan op het platteland. Rusland kan een grote agrarische exporte- rende mogendheid worden, maar iemand moet het wel doen. Het ontbreekt de meeste mensen aan moed.” Hij vindt het dan ook lastig te zeggen of de Russi-
sche landbouw ‘booming’ is. “In een stabiel land in- vesteer je met het oog op de lange termijn. Hier heb- ben de meeste mensen niet de moed dat te doen. Ik be- doel, het geld is beschikbaar en er zijn veel buiten- landse connecties, maar de overheid communiceert niet wat ze nu daadwerkelijk wil.”
FOTO: MARJOLEIN VAN WOERKOM
FOTO: MARJOLEIN VAN WOERKOM
FOTO: JØRGEN P. JENSEN
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20
