EROPUIT
mineraalwater (pouhon) heel goed voor de ogen is. Ik hoop dat ik straks mijn leesbril niet meer nodig heb.
1
Manderscheid - bij de Heidsmühle - is bij ons favoriet. We staan op een tapijtje van gevallen bladeren, eikels en kastanjes midden in het bos. Het gebied eromheen is prachtig, weids en bijna ongerept. Wandelen kan in diverse moeilijkheidsgradaties. Een klimmetje naar Manderscheid zelf is ook zeer de moeite waard, al is het maar vanwege de twee burchtruïnes: de Oberburg en de Unterburg. Dit lijkt vreemd, op zo´n korte afstand van elkaar, maar ertussen stroomt het riviertje de Lieser, dat destijds de grens vormde tussen het gebied van de Keurvorsten van Trier en het gebied van Luxemburg. De donjon van de Oberburg is nu toegankelijk en van bovenaf heb je een prachtig uitzicht op de Niederburg en op het stadje. In het Kurpark hebben wij ook nog een cache getraceerd. Je wordt er hebberig van.
Joodse begraafplaats 2
Een bezoek aan de Moezel hoort ook bij dit herfsttochtje. De wijnstokken zijn nog net in het blad, maar zonder de druiventrossen, want die zijn lekker pruttelend aan het gisten. Je ruikt het soms, heerlijk. Het voordeel van deze camperplaats - voorbij de brug - is dat je weinig last hebt van het doorgaande verkeer, omdat het dorp als het ware de weg afsluit. Zelfs de trein loopt hier niet langs de Moezel. Trittenheim, fraai in een bocht gelegen, heeft - hoe compact ook - best wat te bieden buiten de indrukwekkende natuur. In de bergen ligt nog een Joodse begraafplaats. Ook een zogenaamde Hinkelstein, een soort menhir. Men vermoedt dat de vorm teruggaat tot een vruchtbaarheidscultus uit de steentijd. Ook zijn er minimaal twee Romeinse sarcofagen blootgelegd, waarschijnlijk van rijke wijnboeren. Wij maken een stevige wandeling, ongeveer tweehonderd meter omhoog door wijnvelden, wandelpaden, beetje hiken tot aan het uitzichtpunt Vogelsang, waar - leve de huidige verslaving aan geocaching - een schat verstopt zou zijn. De wand loopt daar steil naar beneden, dus veel zoekbandbreedte hebben wij polderbewoners niet. Het is een fraaie wandeling, we gebruiken vast veel calorieën, maar deze schat gaat onze neus voorbij. Met moezelwijn drinken wij onze teleurstelling weg.
Moeizaam tegenstrooms 3
Leuk om met dit zonnetje te rijden langs het water, nu de Rijn. In Boppard proberen wij met een tamelijk klein veer de Rijn over te steken, maar de veerman zegt dat dit met een camper - door het lage water - niet gaat. Wij rijden door naar St. Goar, de Loreley-pont is groter. De Rijn is een streling voor het oog, de herfsttinten in de omringende bergen maken ons blij en melancholiek tegelijk. Het lawaai valt wel op: veel verkeer op de weg, op het spoor en in het water. Unesco heeft het Midden Rijndal tussen Bingen en Koblenz tot werelderfgoed uitgeroepen. Ik snap dat wel. Wij hebben Kamp Bornhofen gespot, de camperplaats bij
64 | Kampeerauto nr. 7/2012 NKC
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84
