COLUMN ROMANTIEK
Dos broodjes kroket ‘W
at mis je het meest aan Neder- land”, vraagt Saar van de Nederlandse Ducato. Ik heb
DAT HEIMWEE HIER EEN SOLIDE
VERDIENMODEL IS
GRAND CAFÉ DE KLIKSPAAN HEEFT GOED BEGREPEN
DE MENEER VAN
haar net ontmoet op een parkeerplaats en we fi losoferen over wat ooit thuis was. Het sociaal wenselijke antwoord zou nu waarschijnlijk zijn dat ik mijn vriendinnen, mijn moeder of zelfs mijn wekelijkse Zumbaklasje van David mis. Maar het zal je niet verbazen dat wij busmensen het niet zo nauw nemen met sociale wenselijkheid. Broodjes kroket, verzucht ik daarom nostalgisch. “God ja, broodjes kroket”, stemt ze ver- langend in. Wat niemand je namelijk vertelt is dat, als je maar lang genoeg reist, iedere Nederlander op een dag wakker wordt in Spanje met een zinderend verlangen naar een oer-Hollandse kroket. Het liefst helemaal plat geprakt in zo’n klef puntje en gedrenkt in mayonaise. Nie- mand blijkt immuun, zelfs als je prin- cipieel veganistisch bent of, zoals Saar, niet eens van kroketten houdt. Het is een heel specifi eke honger die zich niet met tapas of paella laat bevredi- gen. Vandaag is zo’n dag. Gelukkig leven we in een tijd van cul- turele massaconsumptie en vind je overal ter wereld Hollandse snackbars waar ontheemde zielen zoals wij voor de schappelijke prijs van 8,95 euro een
frietje oorlog kunnen kopen. Zo ook in Torremolinos, het mediterrane ver- lengstuk van de Zaanse Schans. Hier vind je geen patatas bravas en aioli, maar pannenkoeken met stroop en oma’s poff ertjes. De meneer van Grand Café de Klikspaan heeft goed begrepen dat heimwee hier een solide verdien- model is. Het is alsof we in een Nederlandse cafetaria zijn. De glazen vitrine gevuld met Hollands vette glorie, Studio Sport op de fl atscreens en een hit van de 3J’s uit de speakers. Je zou bijna vergeten dat je je aan de Costa del Sol bevindt. Dos broodjes kroket con mayonaise, por favor, bestel ik semi-geïntegreerd. Ik hoor de Spaanse grond leggers draaien in hun graf door deze schending van cultuur. Om minder werden er oorlo- gen gevoerd. Het is een vreemde combinatie: kroket- ten, witte puntjes, palmbomen en de azuurblauwe zee. Maar het smaakt naar Nederland. Dit is de beste kroket die ik ooit gegeten heb, smak ik in extase. Precies klef genoeg, perfect gekruid en met een vleug e schuldge- voel. Saar knikt euforisch. “Soms wil je geen romantiek, maar gewoon een vluggertje op het aanrecht”, conclu- deert ze. En ik had het niet beter kun- nen zeggen.
WWW.NKC.NL KAMPEERAUTO 3 - 2024
53
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84
