EROPUIT ZUID-AFRIKA
Onderweg…
Met Bixx in de woestijn.
eigen woonplaats gevonden. De camper paste helemaal in het plaatje, ook al omdat de wagen vanwege zijn leeſtijd verstoken was van alle moderne elektro- nica. Prima, want in de bush even een printplaatje vervangen is niet handig. De prijs was 500 euro hoger dan ze in hun hoofd hadden, maar de verkoper maakte de afspraak dat als ze de evenaar zouden halen, ze die 500 terug zouden krijgen. Een extra stimulans dus.
De banen opzeggen en het eigen huis gemeubileerd verhuren waren hele stappen, maar die zetten ze toch. De droom kwam steeds dichterbij, maar ze moesten ook beiden hun groot rijbewijs halen, omdat de Mercedes LAF 710 uit 1970 gemakkelijk de zeven ton aan gewicht haalt. Toen ook dat was gelukt, werd de datum van vertrek geprikt op 2 januari 2015. Een groots afscheidsfeest en weg waren ze, samen met hun boxer Bixx, met z’n drieën in de camper, die inmiddels omgedoopt was tot Beest.
Hoed en de rand
Met de noodzakelijke injecties tegen tro- pische ziektes en voedselvoorraad voor de eerste dagen ging het stel tamelijk onbevangen, of misschien beter gezegd: onvoorbereid op pad. Enig stuk gereed- schap dat de twee extra kochten, was
22 Er diende zich een klein avontuur aan: een
rivier oversteken met een pontje, dat was gebouwd van palen, olievaten en planken
KAMPEERAUTO 6 - 2017
WWW.NKC.NL
een vetspuit, om de nippels elke dui- zend kilometer te kunnen smeren. Lotz: “Ons doel was om rustig aan richting Marokko te gaan, te wennen aan Beest en aan het leven in een camper. We zouden ongetwijfeld mensen ontmoeten die ook die kant op gaan of er vandaan komen. Visa zouden we gewoon aan de grens regelen en met een creditcard kom je volgens mij de hele wereld over.” Na tweeënhalve maand rondzwerven in Marokko, waarbij ze op campings en parkeerterreinen overnachtten, luierden aan stranden en natuurlijk Marrakesh bezochten, vonden beiden het tijd om door te gaan. Levèvre: “We zijn op de gok de Sahara in gereden, maar gelukkig ontmoetten we daar een Fransman, die van de hoed en de rand wist over het reizen naar Mauretanië, ons volgende doel. Tussen de Sahara en die grens ligt namelijk een strook van drie kilometer niemandsland, waar het behoorlijk gevaarlijk is, omdat er geen echte weg is
en mensen wel bereid zijn om je zoge- naamd te helpen. Oppassen geblazen dus.”
Leuke onderbreking Lotz: “We maakten kennis met the Afri-
can way en ondanks dat we ons voor- genomen hadden nooit smeergeld te betalen, hebben we hier een fixer inge- schakeld, een mannetje dat alles voor je regelt, om veilig in en door Mauretanië te komen. Desondanks moesten we een volle week wachten op de visa voor Senegal. De volgende les die we leerden was dat geduld in Afrika niet alleen een schone zaak is, maar ook noodzakelijk om verder te kunnen.” De reis ging verder naar Dakar, de hoofdstad van Senegal. Dit om een visum te bemachtigen voor Mali. De twee beschouwden Senegal verder als een doorreisland, want kilometers maken hoort nu eenmaal bij het reizen. In Mali waren Nederlandse militairen
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92
