Mark Heijmans, LTO-specialist mest en mineralen:


‘Derogatie moet los staan van I&R-fraude’ Op 2 februari heeft de Nederlandse over- heid een presentatie over het zesde Actie- programma Nitraatrichtlijn gegeven voor het Nitraatcomité in Brussel. Dit is de basis voor verlenging van de derogatie. Of er binnen het comité vragen zijn gesteld over de I&R- fraude en hoe erop is gereageerd, is voor- alsnog onduidelijk.


‘Ik heb het wel gevraagd aan het ministerie,


maar daarop nog geen antwoord gekregen’, vertelt Mark Heijmans, specialist mest en mineralen bij LTO. ‘Maar eigenlijk vind ik dat het derogatieverzoek los moet staan van de I&R-fraude. We hebben met gewasderogatie een wetenschappelijk onderbouwd verhaal waarbij de testresultaten van waterkwaliteit op derogatiebedrijven milieukundig in ons voordeel spreken. Dit zullen we blijven uit-


dragen en dit zijn ook de feiten waar het over moet gaan. Wat andere mensen er wel en niet bijhalen is politiek’, vindt Heijmans, waarbij hij doelt op bijvoorbeeld de lobby van GroenLinks-Kamerlid Rik Grashoff in Brussel om het derogatieverzoek van Neder- land wel heel kritisch door te lichten.


oudere vaarzen zonder geregistreerde afkalfdatum. De geruchten dat veehouders nog andere illegale administratieve trucs zouden hebben toegepast, ble- ken later ook genuanceerd te liggen. Zo bleek wat aanvankelijk werd bestempeld als fraude met im- portvaarzen uit Duitsland te berusten op een onvol- komenheid in het I&R-systeem, al zal een deel van de veehouders dit wel bewust hebben verzwegen.


Consequenties onzeker


Het onderscheid tussen fouten en fraude is niet altijd duidelijk en doet een van de betrokken bestuurders


vragend verzuchten: ‘Mag je iedere boer die een keer een administratief foutje heeft gemaakt, wegzetten als een fraudeur?’


Dat een deel van de melkveehouders vorig jaar de randjes van de regels heeft opgezocht en overschre- den, is zeker. Maar als de omvang van de fraude wer- kelijk zo groot zou zijn als gesuggereerd, dan had het toch nooit zo lang onder de radar kunnen blijven? Zo lang het ministerie geen inzicht en duidelijkheid geeft, blijft de vraag hangen wat er werkelijk aan de hand is. En blijven ook belangrijke vragen over de consequenties onbeantwoord. l


Overheid vordert data van CRV om registratiefraude


in beeld te brengen Daags nadat het ministerie de registratiefrau- de had bekendgemaakt, vorderde de over- heid data van CRV om frauderende bedrijven op te kunnen sporen. Veeteelt legde naar aanleiding hiervan vier vragen voor aan Roald van Noort, voorzitter van de directie van CRV.


Heeft CRV de overheid ingelicht over regi- stratiefraude? ‘Nee. Wij wisten dit niet, omdat wij hier geen gerichte analyses op uitvoeren. Daarnaast behoort handhaving van regelgeving niet tot ons takenpakket.’


Had CRV niet eerder een stijgende trend in het aantal tweelingen kunnen opmerken? ‘Nee. CRV berekent fokwaarden voor ge- boorteverloop voor stieren. Hierbij wordt gebruikgemaakt van afalfgegevens van de vaarzen en koeien in de Nederlandse en Vlaamse veestapel. De fokwaarden zijn geba- seerd op eenlinggeboortes. Meerlinggeboor- tes blijven buiten beschouwing en worden automatisch uit de dataset gefilterd. Het regi- streren van gegevens over het afalfverloop gebeurt vrijwillig, waardoor we deze informa-


tie voor ongeveer veertig procent van de dieren in beeld hebben.’


Gaat CRV de overheid helpen om fraudeurs op te sporen? ‘CRV verstrekt aan derden geen gegevens die zijn te herleiden tot individuele bedrijven. Dit is geborgd in de Wet bescherming per- soonsgegevens. Data van individuele vee- houders zijn en blijven bij ons dan ook veilig. Als de overheid echter aanwijzingen heeft voor fraude, kan ze data bij ons vorderen en zijn we verplicht daaraan mee te werken. Dat is in dit geval ook gebeurd. Wij begrijpen de vordering echter wel en zullen alle medewer- king verlenen aan de overheid conform de vordering. Overigens is CRV niet het enige bedrijf dat met een vordering van data te maken heeft gekregen.’


Wat betekent de fraude voor de betrouw- baarheid van afstammingsinformatie en fok- waardeschatting?


‘De betrouwbaarheid van de fokwaardeschat- ting is niet in het geding. Met een misregistra- tie van maar vijf procent is de betrouwbaar-


Roald van Noort: ‘Betrouwbaarheid fokwaardeschatting is niet in het geding’


heid van de afstammingsinformatie in Nederland en Vlaanderen zeer hoog. De mogelijke fraude die nu aan het licht is geko- men, verandert daar niets aan. Er zitten checks in ons systeem om afstammingen te controleren. Van de foutief geregistreerde vaarskalveren die wel een bijdrage gaan leveren aan de fokwaardeschatting, controle- ren en corrigeren we via dna-onderzoek de afstamming achteraf.’


veeteelt FEBRUARI 1 2018


9


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56