Ma heeft girolandekoeien, een sinds 1996 offi cieel er- kend koeienras. Als voorzitter van het Braziliaanse giro- landestamboek promootte hij het ras een aantal jaren in binnen- en buitenland. ‘Mij n vader startte met koeien van het zeboeras gir, maar die gaven weinig melk. Bo- vendien lieten ze de melk pas schieten in de melkput als het kalf in de buurt was.’ Die werkwij ze werd te bewer- kelij k gevonden, waarop er met holsteinkoeien werd gestart. ‘Maar die konden slecht tegen de hitte en kre- gen gezondheidsproblemen. Toen ik boer werd, besloot ik de goede eigenschappen van beide rassen te benutten en de kruisingskoe-girolandes te gaan melken’. Ma kruist daarvoor holsteins met stieren van het ras gir en gebruikt ook girolandestieren. Hij heeft gemerkt dat koeien met 5/8 deel holsteinbloed en 3/8 deel girbloed de betere dieren zij n. ‘De girolandes geven hier gemid- deld 8700 kg melk, de holsteins 9700 kg. Maar de giro- landes hebben veel minder problemen met de hitte en blij ven vreten als het hier in de zomerperiode tot wel 40 graden warm is. De levensduuur van een girolande is daardoor veel hoger en daarmee de levensproductie uit- eindelij k ook.’ Op het bedrij f van Ma kalven de koeien gemiddeld 2,7 keer af. Dat vindt Ma te laag en hij verwacht dat naar- mate het aandeel girolandes stij gt, de koeien gemiddeld zeker drie keer moeten kunnen kalven. Ma is al druk aan het voorsorteren op verdere bedrij fs- groei. Alle pinken worden geïnsemineerd met gesekst girolandesperma en alle oudere koeien worden drachtig gemaakt met een ivp-embryo, afkomstig van de top 45 koeien van het eigen bedrij f. ‘Op deze manier kan ik snel en via eigen aanwas groeien.’


Vertrouwen in techniek Het melkvee blij ft op stal en alleen het jongvee en de droge koeien gaan naar buiten. ‘We gebruiken nu 25 hectare voor het grazen en dat zal door de uitbreiding straks wel 50 hectare worden. Maar de grond is hier te duur om niet maximaal te benutten’, aldus Ma. ‘Weide- gang in de regenperiode gaat ten koste van de grasmat en in de zes droge zomermaanden groeit er te weinig gras om een koppel van onze omvang te weiden.’ Voor het voerhek ligt een rantsoen dat nu nog vooral bestaat uit snij mais, korrelmais, soja, granen en aange- kocht hooi, maar ook dat moet anders in de toekomst. ‘Ik ben in Nederland geweest en heb gezien dat door kuilgras te voeren koeien meer structuur krij gen en gezonder zij n. Hooi maken is hier erg lastig vanwege de vele regenval, maar kuilgras zou moeten lukken. Daar wil ik mee aan de slag.’


De 380 koeien gaan nu nog drie keer per dag door een dubbel 16 stands-swingovermelkstal, maar Ma denkt na over robots. Niet zozeer vanwege de kosten van perso- neel, maar vooral omdat het lastig is om goede mensen te vinden. Ma twij felt over een carrouselrobot of een groot aantal stand-alone-boxen, ‘Ik hoef nu nog geen beslissing te nemen, maar ik zie dat de ontwikkelingen van robots nog altij d doorgaan. Ik heb nog even de tij d, maar ik investeer graag in technologie om zo het bedrij f klaar te maken voor de toekomst.’


Zo kocht Ma voor de melkkoeien stappentellers van het tochtdetectiesysteem Ovalert van CRV Lagoa. ‘Ik merk dat we hiermee eerder zieke koeien in de gaten hebben, omdat ze minder actief zij n of minder herkauwen. Tech-


Girolandekoeien zijn groot en lang, hebben hangende oren en kunnen goed tegen de hitte


niek gaat de landbouw helpen om de productie nog fl ink op te voeren. En ik wil daar met ons bedrij f bij zij n.’ In de rondgang op zij n bedrij f wil de enthousiaste Ma bij elk onderdeel stilstaan en uitvoerig uitleg geven. De mestscheidingsinstallatie, de composteringsstraat voor de dikke mestfractie, de melkstal, steeds wenkt hij ons om machines, stallen of dieren tot in detail toe te lich- ten. Zo ook enkele gekloonde dieren. ‘Ik wil gebruikma- ken van de modernste middelen om een landbouwbe- drij f te ontwikkelen voor de toekomst’, zo stelt Ma. Of het klonen van dieren daarbij de standaard wordt, lij kt onwaarschij nlij k, zelfs voor Ma, want ook in Brazilië kost het maken van een kloon meer dan 50.000 dollar. We eindigen de rondgang weer in het kantoor en krij gen handenvol koekjes mee. ‘Heb ik al gezegd dat we streven naar een landbouwbedrij f met een gesloten kringloop en een zo laag mogelij ke milieubelasting? Daar ligt de toe- komst, ook voor Braziliaanse bedrij ven.’ Ik antwoord dat die boodschap beslist is overgekomen en spreek de ver- wachting uit dat het hem door zij n gedrevenheid vast gaat lukken. Het aanbod om mee terug te rij den naar de stad sla ik beleefd af. l


In de vrijloopstal van Jônadan Ma lopen girolandes in diverse kleuren. Een uitgebreide fotoreportage staat op veeteelt.nl


Bekijk de foto’s op veeteelt.nl Girolande in een vrijloopstal


veeteelt SEPTEMBER 1 2017 43


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56