This page contains a Flash digital edition of a book.
H B


u tarihçe günümüze ait. Son yirmi yıl


boyunca ölümü göze alarak ülkeyi terkeden genç kızların tek umudu Tayland’da fahişelik yapabilmek oldu.


ilary Clinton’un geçen haft a ziyaret ettiği Aung San Su Kyi, ismi ülkesi- yle birlikte anılan az sayıdaki kadın li-


derden biri.


Myanmar Ulusal Demokrasi Birliği lideri (NLD), demokrasi savunucusu ve Nobel Barış Ödülü sahibi olmasına rağmen 1990-2010 yıllarının büyük bir kısmını Rangoon’da ev hapsinde geçirdi. Burma’nın bağımsızlığını sağlayan, ulusal lider Aung San’ın kızı olarak her zaman halk üzerinde büyük bir etkisi oldu. Babası bağımsızlık savaşı sonrasında demokrasi karşıtlarınca öldürüleli beri de ülkesi gün yüzü görmemiş, hep askeri cun- ta yönetiminde, dışa kapalı bir baskı reji- minde kalmıştı. Cuntanın lideri emekli olup seçim yapma kararı aldığında, geniş halk desteğini arkasına alarak meclisteki sandaly- elerin tamamına yakınını kazandı ve 1990’da başbakan olmaya hak kazandı. Seçim sonuçları ortaya çıkınca cunta hakkını elinden aldı ve ülkede terör estirdi. Gandi’ninkine benzer pasif direnişiyle dünyanın dikkatini çekti. Raft o, Sakharov, Nehru ve Nobel Barış ödül- lerine layık görüldü. Uluslararası çabalar da özgürlüğüne kavuşmasını sağlayamadı. Ailes- inden uzaklaştırıldı, elektrik kullanmasına izin verilmedi, türlü manevi işkencelere tabi tutuldu. Bütün bu zorlamalara rağmen ülkes- ini terketmedi. Ta ki geçen yıla kadar… Bugün Myanmar, Asya’nın en yoksul ve geri kalmış ülkelerinden biri.


Bu tarihçe günümüze ait. Son yirmi yıl bo- yunca ölümü göze alarak ülkeyi terkeden genç kızların tek umudu Tayland’da fahişelik yapabilmek oldu. Kendi ülkelerinde mülteci gibi yaşamak zorunda kalan birçok etnik grup Myanmar ordusunun kurbanı oldu. İltica hareketleri hep Tayland’a doğru oldu. Tay yönetimi önceleri çareyi, Laos ve Myanmar sınırındaki ormanlık alanı mülteci kamplarına ayırmakta buldu. Tabii ki ilk amaç, mülteci ka- bul etmemekti. Bu doğrultuda, sınır boyu ask-


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108