DONDERDAG 8JULI 2010


Nieuwedirecteurvan HetveemTheater


AMSTERDAM–Bojana Mladenović (Belgrado,1970) is benoemdtot al- gemeendirecteurenartistiek leider vanHetveemTheater.Zij volgtMar- celBogersop, die het theater in ok-


tober 2009 verliet. Mladenović ‘zal HetveemTheater verder ontwikke- len toteen internationaal en open platform’.Defocus zal liggen op onderzoek en dialoog.


Het Concertgebouw vervroegtconcertRKF


AMSTERDAM–Het Concertgebouw vervroegt het RobecoZomerconcert vandeRadio Kamer Filharmonie op zondag11juli naar 14.15uur. Dit in verband met deWK-finalemet hetNederlands elftal op zondag- avond en de te verwachten drukte op en rondhetMuseumplein tij- dens de voetbalwedstrijd.Het pro- grammais ongewijzigd.


DonJohnson vangt 18 mln voor politieserie


LOSANGELES–Demakersvan de Amerikaanse politieserieNash Bridgesmoeten hoofdrolspelerDon Johnson ruim achttien miljoen euro betalen. Dat heeft eenjury in de staatCalifornië gisteren bepaald. De60-jarige acteur,mede-eigenaar vandeauteursrechten, had100 miljoen dollargeëist.Deserie liep in deVSvan1996 tot2001. (ANP)


kunst&media


23


Recordbedragvoor schilderij vanTurner


Turnersrecorddoek FOTOEPA


LONDEN–Een stadsgezicht van Romevandehand vandeBritse schilderWilliamTurner (1775-1851) is gisteren bij Sotheby’s in Londen verkocht voor 35,7miljoen euro.Dit is het hoogste bedragdat ooit is be- taald voor eenschilderij vanTur- ner.Het doekwasjarenlanginhet bezitvan de nazaten vandevijfde graaf vanRosebury. (ANP)


Zelfmoordtragediekomt nietbinnen


DANSAnothersleepydusty deltaday.JanFabre/Troublyn. Gezien:7/7.Herhalingvan- avondinTheater Bellevue.


lijk niet omschreven worden. Haar blote rugwringt zichinvreemde, haastonmogelijke bochten, haar schouderbladenlijken op zichzelf staande entiteiten, duwend en trek- kend onderdehuid. In haar stuk, waarin ze de scheidslijn bewandelt tussenroofdierenprooi, verandert Gruwez–onlangs nogtezien in haar filmdebuut Lost persons area vanCaroline Strubbe –van een kronkelend organisme naar gorilla naar rockchick. Eenexotischwezen dat je beter niet zonder dikke,rub- beren handschoenenaan kunt pak- ken. Gruwezwas éénvan de twee sup-


L eenbendeplunderendeVikingentelijfgaat. ILLUSTRATIEHAROLDFOSTER vanValiant


cesvol,maarFoster ergerdezichaan de in zijn ogen slechtescripts en wildelievereen eigenheld.Op13 fe- bruari 1937 verscheendeeersteafle- veringvan Prins Valiant.Zo’n afle-


Historischverantwoord isdestripoverdeprins uitThulegeenzins


vering, bedoeldvoor de weekend- bijlagevanAmerikaansekrantenen steevast voorzienvan de aanhef In thedaysofKing Arthur,kostteHal Foster gemiddeldvijftigtot zestig uuromtemaken. De zorgdie Foster aan zijn teke-


ningbesteedde, spreekt uit ieder plaatje.Deveelvuldige vechtpartij- en zieneruit als zorgvuldige gecho- reografeerdeballetten. Bloedvloeit er overigens nooit in de strip.Veel tijd besteeddeHal Foster ook aan zijn documentatie.Hij maakteuit- gebreid studie vandearchitectuur, wapenuitrustingenenkledingvan de middeleeuwen. Maar historischeverantwoord is


destripoverdeuitThule(in het hui- dige Noorwegen) afkomstige prins


die het aan het hof vanKoningar- thur weet te schoppen totRidder vandeRonde Tafel geenszins. De strip speelt in de vroege middeleeu- wen, maar voortdurend duiken in de strip elementen vanver voor en vernadie tijdop.DeVikingentegen wieValiant het opneemt,deden in werkelijkheid pas in de tiendeeeuw vanzichspreken. In de strips uit de jaargang1937iszelfs sprakevaneen ‘reusachtigmoerashagedis’,waarin we duidelijk eendinosaurusher- kennen. Opvallend aandestrip is het ont-


breken vantekstballonnen.Omdat zulkeballonnen zijn gedetailleerde tekeningenindewegzoudenzitten. plaatsteFoster zijn teksten los in de plaatjes. Meestal staandie plaatjes keuriginhet gelid. Als hijzicheen watvrijevorm veroorloofde, zette hijnummers bij de plaatjes.Heden- daagsestripliefhebbersvoelen feil- loos aan in welkevolgordezezulke plaatjesmoeten bekijken, de lezer vandejaren dertig moest blijkbaar eenhandjewordengeholpen.


HalFoster: PrinsValiant,jaargang 1937en1938.Uitgeverij Silvester, €16,95perstuk.Laterteverschijnen, dikkeredelenkosten€59perstuk.


portacts –ondergebrachtbij Juli- dansNext–gekozendoorJanFabre. Vanzijn hand speeldegisteren de vernieuwdesolo Another sleepy dusty deltaday (2008)inTheater Bellevue. Fabre, die eind vorigjaar nogmet Orgy of tolerance in de Stadsschouwburgtegen alle heilige huisjes –enChesterfield sofa’s – aanschurkte,gaat in Another sleepy dusty deltaday voor eenveel intie- mer,enwarmbloediger, uitgangs


deweekbladen Heteindevan de journalist


satie. ‘Overtien jaar heeftNeder- landgeen schrijvende journalisten meer,alleen nogmaar tekstschrij- vers,’ zegt eenbezorgdejournalist over het verzoekvan geïnter- viewden het stuk nogtelezen (en in het ergste geval: volledigteher- schrijven) voor publicatie. Stuk- kenwordendoorgaans niet beter als arrogantie en argwaanomde hoek komen, is de strekkingvan de noodkreet. Hoezit het eigenlijk met leden


I


vanhetKoninklijkHuis en autori- satie? Spreekt de Rijksvoorlich- tingsdienst af dat alle stukken herschrevenmogenworden? Zo niet,dan blinktprinses Lauren- tien niet uit in blitsetaal. In het zomernummervan Elsevier,over haar verschillendefuncties,een zin die niet andersdan door een woordvoerder bedachtkan zijn: “Je realiserenddat de buitenwereld de scheidslijn nietmaakt,moet je elke keer de afwegingmaken.” Verder in Elsevier:een interview met FritsBolkestein en het succes


nhet journalistenvakbladVilla- media staatdezeweek de zo- veelsteoproep aan journalisten om‘nee’ te zeggen tegenautori-


vandeZeeuwseschrijfster Franca Treur. Datlaatstestaat ook inHP/De


Tijd,waar uitgeefkanonMaiSpij- kers vertelthoe hij Treur strikte. OokinHP/DeTijd:een interview met RobOudkerk, die uithaaltnaar iedereendiehemnogaltijdals schuinsmarcheerder ziet.“Ze heb- ben al die jaren niet de moeitege- nomeneenstekijken of er bij mij


tienduizendenmannen die foto op de voorpagina vande Telegraaf za- genvan Jack de Vries,met aande ene kant zijn vrouwenaan de an- dere kant zijnmaîtresse en dach- ten: dat wil ik ook.” DeGroeneAmsterdammer kiest


luiheid als thema voor hetdubbel- dikkezomernummer.‘Waarom werken menseneigenlijk?’, vraagt Rutger vanderHoeven zichaf. Uit statusangst, is het antwoord. Hij portretteert Amerikanen tegen- overEuropeanen–AreEurope- ans lazyorAmericans crazy?Eu- ropeanenwerken (liever)niet vanwegedeverlorengodvruch- tigheid op het oude continent, zegt eengeëmigreerde Britse his- toricus.Volgens KarlynBowman, politiekanalist voor zakenblad Forbes, komthet door de verzor- gingsstaat inEuropa.Werken is


misschien iets is veranderd.” Even verderop in het stuk praathij


over de affairevan afgetreden staatssecretaris Jack de Vries.Oud- kerk stuurdehemeensms’je. “De ontmoeting(tussenhen) daarna wasgeweldig.”Deverslaggever: “Jullie begrepen elkaar, uiteraard.” RobOudkerk: “Ikweet zeker dat


simpelwegniet nodigomteoverle- ven.Newsweek-redacteurAndrew Moravcsikmeent datEuropeanen net zo graagwerken alsAmerika- nen, maar datEuropeanennueen- maal nóglievervrij zijn. ‘Ze ruilen inkomengraaginvoor vrijetijd.’


MAARTJE VANHOEK


isbeth Gruweziseng. Fasci- nerend,maar eng. Anders kanhaar solo Birth of prey in het Melkweg Theater eigen-


punt: de dood en de liefde. Detitel en het stuk zijn geïnspireerd door OdetoBilly Joel vanBobbie Gentry,overeen jongen die zelf- moordpleegt,enzijn geliefde die achterblijft.Als extrarode draad is er eenafscheidsbrief–met autobio- grafische toets –gecomponeerd doorFabre zelf. Allemaalelementenvoor eenaan- grijpendesolo.Tochverwacht je meergeraakt te worden. Of het nu komt door de mattevertolkingvan de Griekse Artemis Stavridi, of door de wollige,meanderende tekst,de gedachten dwalenaf. De aandacht wordt afgeleid door andere dingen:


haar geaffecteerdeEngels,despeel- goedtreintjes op bergensteenkool, de negenlevende kanaries en de uit zichzelf schommelendeschommel- stoel,als een goedkoopeffect in een Disneylandattractie. Pas wanneerStavridistopt met


praten en begint te dansen,vindt het stuk watvan zijn concentratie terug. Hetene moment verhuist ze als eenradiografischbestuurbare graafmachine stukkensteenkool vandeene naar de andere kant van het toneel, het volgende is ze een schichtigvogeltje. Zelfsdescène waarbij ze,met een flesje bier in haar onderbroek,mannekepis na- doet, neemjeopdekoop toe. Maar hetkwaadisalgeschied. Another sleepy dusty deltaday


voeltmet zijn65minuten veel te lang. Netals de driepagina’s tellen- de zelfmoordrede, waar maar geen einde aanlijkt te komen (de schrij- ver, ‘Lancelot’, die bij elknieuwvers een tijdsaanduidingaangeeft,staat welgeteld 3,5uur klaar‘voor de sprong’), speelt het laatstedeel van het stuk als eenscène in eengoed- kope horrorfilm, waarin het eerste slachtoffer,versaan het slagersmes vandepsychopaat geregen, pas na veleminutenstuiptrekkenhet leven laat. ‘Ervaar mijn afscheid niet als eendroeveaangelegenheid,’ begint de brief zijn laatstealinea. Daar hoeft niemand in dit gevalbang voor te zijn.


FOTOJEAN-PIERRESTOOP BREGTJE SCHUDEL


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48