WEEK 22-23 1 JUNI 2016


SCHEEPSEIGENAAR MOET DE PORTEMONNEE TREKKEN OM DOEL TE BEREIKEN Meer duurzaamheid door meer samenwerking


adviseur en coördinator binnenvaart van de Rabobank.


Voordeel Wie investeert in duurzaamheid en als gevolg daarvan in het bezit is van een Green Award kan als tegenprestatie voordeel halen via allerlei ‘incentives’ die zijn aangesloten bij de Green Award Foundation. Dat blijkt uit het betoog van directeur Jan Fransen. Een bekend voorbeeld daarvan is de kortingen op havengeld. Maar ook toeleveranciers gaan meedoen. Zo werkt vergroening naar twee kanten. Scheepseigenaren worden geprik- keld om te verduurzamen, organisaties en bedrijven geven steeds duidelijker aan dat ze duurzamer willen opereren en belonen een groene bedrijfsvoering.


De MDV 1 ‘Immanuel’, het pilotschip voor duurzame visserij.


GORINCHEM Voorafgaand aan de beurs Maritiem Industry in Gorinchem werd op 24 mei een Ideecafé gehouden. Daar werd gesproken over het verwezenlijken van duurzaam vervoer over water. En hoewel de scheepvaart niet genoemd werd in het in december 2015 gesloten Klimaatakkoord neemt de sector wel zijn verantwoordelijkheid. Er zijn talloze initiatieven, de wil is er, de roep om meer samenwerking klinkt luid. Het geld om een zee- of binnenvaart- schip echt duurzaam te maken ontbreekt echter veelal. Want de rekening daarvoor komt bij de scheepseigenaar, reder dan wel particulier terecht. Subsidie is er mondjesmaat, financiering gaat vaak moeizaam en het terugverdienmodel houdt niet over door de lage vrachtprijzen.


LIDA SAAIJ


Het Ideecafé werd georganiseerd door Nether- lands Maritime Technology, het Expertise- en InnovatieCentrum voor de Binnenvaart en Werkendam Maritime Industries en mede mogelijk gemaakt door het regionale samen- werkingsverband Maritime Delta. “Het begrip ‘duurzaamheid’ kent verschillende definities en komt in de maritieme sector in diverse vor- men tot uiting. Van het gebruik van manage- mentsystemen volgens de ISO norm 14001 voor milieu, tot ontwikkeling van producten die meer waarde en minder milieuschade opleveren in vergelijking met hun concurren- ten. Van het hergebruik van materialen tot het reduceren van emissies. Het vergroten van duurzaamheid van schepen is een belangrijke driver van innovatieprocessen”, zo stelt de organisatie vooraf.


BICEPS Network De eerste spreker is Coen Faber, coördinator voor het BICEPS Network. BICEPS staat voor Boosting Initiatives for Collaborative Emissi- on-reduction with the Power Shippers. Hierin hebben de zeevrachtverladers AB InBev, AkzoNobel, DSM, FrieslandCampina en Hunts- man elkaar een jaar geleden gevonden. Om hun lading te vervoeren willen ze in zee gaan met de meest duurzame rederijen en vervoer- ders. Om te achterhalen wie de ‘schoonste’ vervoerder is hebben ze een tool ontwikkeld. “Een simpel ding om het de reders gemakke- lijk te maken. Het betreſt een rating systeem. Schepen worden ingedeeld in categorieën lopend van A tot en met F”, vertelt Faber. Dit moet stimulerend werken. “DSM loopt hierin al voorop, betrekt zijn totale keten er bij via de inkoop. Ook bij FrieslandCampina zie je dit streven al terug in hun logistieke planning”. Voor vervoer over de korte afstand maken de vijf partners waar mogelijk al gebruik van binnenvaart. Met de tool richten ze zich op de zeevaart. “Dat is noodzakelijk want zeventien zeecontainerschepen veroorzaken in een jaar


net zoveel uitstoot als alle auto’s ter wereld samen”, aldus Faber. Om de reders zo ver te krijgen dat ze hun schepen gaan aanpassen met moderne technologie voor emissiebe- perking wordt op alle fronten de dialoog aangegaan. De slechte situatie in de zeecon- tainer- en bulkvaart kan dit streven echter nog lelijk in de weg zitten. In de eerste helſt van mei daalden de tarieven voor het container- vervoer tussen Azië en Europa opnieuw fors en er is sprake van overcapaciteit.


Duurzaamheid stimuleren De Provincie Zuid-Holland heeſt een omvang- rijk pakket stimuleringsmaatregelen opge- steld om te komen tot een betere luchtkwali- teit via verduurzaming van vervoer over water. “Tenslotte gaat er heel veel vervoer per schip van en naar Rotterdam door onze provincie”, weet Lillian Froitzheim – Leijs, procesmanager bij de provincie. ”Alles moet schoner, slimmer en sterker”. Er zijn vijf deals opgesteld. Als eerste moet er meer vervoer over water, dat ontlast de weg en het milieu. Binnenvaart is nog steeds minder vervuilend dan het vracht- verkeer. Om dat te bereiken moeten bedrij- ven meer inzicht krijgen in de toegevoegde waarde van goederenvervoer over water. Er wordt al gekeken naar en gesproken met de provincie Overijssel. In opdracht van de pro- vincie Overijssel heeſt het Bureau Voorlichting Binnenvaart (BVB) samen met verladersorga- nisatie EVO het project ‘Kennisondersteuning goederenvervoer over water’ uitgevoerd. Er zijn intensieve gesprekken met bedrijven geweest, quick scans uitgevoerd en busines- scases doorgerekend. Vijfentwintig bedrijven kwamen als veelbelovend uit deze studie. De eerste ladingstromen zijn inmiddels al via de binnenvaart vervoerd. Als tweede deal wordt de verduurzaming en innovatie in, op en aan het schip, de wal en de vaarweg opgevoerd. De derde deal is ‘Gouwe weg naar de haven’. De Gouwe moet optimaal worden benut en verduurzaamd. De vierde deal richt zich op het benutten van de Schie als vaarweg door


Foto Stichting Masterplan Duurzame Visserij


een vernieuwd logistiek systeem dat moet voorkomen dat schepen varen zonder lading. De laatste deal heeſt de naam ‘Groene gereed- schapskist’ meegekregen. ‘De binnenvaart verduurzamen door het verbinden van diverse bestaande instrumenten en het wegnemen van drempels die deze ontwikkeling in de weg staan’, zo meldt de sheet. Om financiële drem- pels enigszins te vlakken worden er momen- teel door de provincie gesprekken gevoerd over het oprichten van een duurzaamheids- fonds. De provincie beschikt zelf niet over voldoende geld om eindeloos te financieren via subsidie. Een bezoeker oppert dat eens gekeken moet worden naar het ‘Noorse model’. Dat houdt in dat vervuilende schepen een bepaald bedrag betalen als startkapitaal en dat daaruit de vergroening wordt betaald. “Daar is naar gekeken. In West-Europa zou dit echter niet kunnen vanwege de Akte van Mannheim, die houdt dat tegen. Het is een soort belasting en daar moet de vloot tegen beschermd worden”, aldus Froitzheim.


Financieringsmogelijkheid De Rabobank heeſt in dat verband de focus gelegd op verjonging en verduurzaming van de vloot. Er wordt gezocht naar financierings- mogelijkheden, want er zijn tal van obstakels, zoals de prijs van de technische oplossingen, gebrek aan voordeel op de korte termijn, de financierbaarheid, het (terug)verdienmodel en de subsidiemogelijkheden. “Als er plannen zijn voor verduurzaming dan zitten we het liefst in een zo vroeg mogelijk stadium met de klant om tafel”, meldt Wim Tekkelenburg,


Vlootvernieuwing Ook de visserij maakt zich op voor een duur- zamere bedrijfsvoering. Voortrekker in dit proces is de Stichting Masterplan Duurzame Visserij. Deze organisatie is er in geslaagd een pilotschip, geschikt voor de twinrigpulsvisse- rij, in de vaart te brengen dat model staat voor de vlootvernieuwing die in de komende tien jaar zijn beslag moet krijgen. “Dit schip moet aantonen dat een ecologisch en economisch verdienmodel in de visserij mogelijk is”, zegt Auke Hoefnagel, voorzitter van de Stichting MDV. De praktijk leert dat het schip 80 procent minder brandstof verbruikt dan de huidige schepen. Dat betekent meteen een meer dan forse reductie van de CO2 uit- stoot. Dit wordt bereikt door gebruik te maken van een diesel-elektrische voortstuwing, een lichtere bouw en andere vormgeving van het schip. Het verdienmodel is verbeterd doordat zoveel mogelijk systemen zijn geautomati- seerd, waaronder het strippen en sorteren van de vis. Daardoor is er geen sprake meer van temperatuuronderbreking. De vis blijſt daardoor drie dagen langer vers dan handge- sorteerde en gestripte vis. De bouwkosten zijn met 4 miljoen euro 1,5 tot 2 miljoen lager dan een traditioneel visserijschip.


Samenwerking Onder het publiek bevonden zich veel ver- tegenwoordigers van organisaties die zich eveneens bezig houden met verduurzaming van technieken en het verspreiden van de boodschap dat de milieuvervuiling moet worden teruggedrongen. Ze richten zich allemaal op een deel van de totale keten. Daar zou beter in moeten worden samengewerkt, concludeerde men. Gaandeweg de bijeen- komst werden al aanloopjes genomen tot het maken van afspraken. Want er valt nog veel van elkaar te leren en men kan elkaars kennis en initiatieven aanvullen of versterken.


29


Er moet meer worden samengewerkt in de duurzaamheidsketen.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48