Ooggetuige


53


Over André ten Caat (61) In 1978 meldde André ten Caat zich bij de poorten van de Koning Willem III-kazerne in Apeldoorn om opgeleid te worden tot marechaussee-1. Na functies in Den Haag en Nunspeet werd Ten Caat geselecteerd voor de wachtmeestercursus. In 1981 werd hij met de allereerste rotatie naar de Sinai uitgezonden om deel te nemen aan de waarnemingsmissie Multina- tional Force and Observers (MFO). Vervolgens werkte hij ruim 25 jaar op Schiphol, waar hij begon als balie- medewerker en eindigde als hoofd van het Bureau Trainingen van het Ex- pertise Centrum Identiteitsfraude en Documenten. In mei 2019 verliet Ten Caat als adjudant op 58-jarige leeftij d de marechaussee met functioneel leeftij dsontslag. Inmiddels is hij met zij n bedrij f TenDoc een veelgevraagd expert en trainer op het gebied van documentfraude.


documenten pik je eruit door hun


‘Mensen met valse


afwijkende gedrag’


We verbleven niet in oorlogsomstandig- heden en omdat wij de eerste rotatie waren, was er nog veel mogelijk. Zo ging er iedere dag een Frans vliegtuig van het noord- naar het zuidkamp in Sharm El Sheikh. Als we vrij waren, vlogen we mee om daar een dag te zonnebaden. Toch heb ik in die tijd veel geleerd. Ik was nog maar 21 jaar, was voor het eerst zo lang en zo ver van huis. Ik heb daar de nodige mensen- kennis opgedaan. We moesten bijvoorbeeld mee om de militairen te begeleiden die op verlof gingen naar Tel Aviv. Het gebeurde regelmatig dat ze daar de beest uithingen en dat wij moesten bemiddelen. De Nederlandse mannen waren over het algemeen heel galant en gingen er met de mooiste vrouwen vandoor. Dat viel niet altijd goed bij de militairen van andere


nationaliteiten of de lokale bewoners en dan gingen ze met elkaar op de vuist. De offi ciële overdracht van de Sinaï van Israël naar Egypte zal ik niet snel ver- geten. Ik had het voorrecht dat ik vlak bij de vlaggen mocht staan. Om 12.00 uur zou de Israëlische vlag gestreken worden en de Egyptische vlag gehesen. Het was die dag stralend weer, maar om 11.50 uur steekt er een gigantische zandstorm op, waardoor het nauwelijks lukte om de vlaggenceremonie uit te voeren. Om 12.10 uur ging de storm liggen en scheen de zon weer. Iedereen stond met open mond te kijken. Ik ben zelf niet gelovig, maar toen dacht ik wel hoe kan dit?’


checkpoint


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76