search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
34


Richard van Holsteij n (45)


MISSIES: VOORMALIG JOEGOSLAVIË 1998/1999, AFGHANISTAN 2003, 2005 en 2009 FUNCTIES: Genist, OPC 11 gncie lumbl NU: Maatschappelij k werker, (mindfulness) trainer en docent aan de Academie Integrale Menswetenschappen


Het fenomeen posttraumatische groei fascineert me enorm


checkpoint


‘Hard werken was altij d mij n way of life. En dat is natuurlij k een prima basis- houding als militair. Heftige emoties, die ik vooral had tij dens mij n laatste missie, parkeerde ik. En eenmaal thuis bleef ik in de oorlogsmodus en werkte net zoveel uren als tij dens de uitzen- ding. Totdat ik 2012 helemaal uitviel. Ik had een hernia, had een stok nodig om te lopen en emotioneel was ik een wrak. Eenmaal in het revalidatiecen- trum merkte ik pas hoe overprikkeld en hyperalert ik was. Daar startte de zoektocht naar herstel, zoals gezonde voeding, yoga en mindfulness. Ik ging zelfs naar India. Maar het nieuws dat mij n rug versleten was, kwam binnen als een klap. Ik werkte al twintig jaar bij Defensie en wilde helemaal niet weg. Ik zat echt in de weerstand en wilde helemaal niet op zoek naar iets nieuws. Ik ben me gaan scholen, in eerste instantie om mezelf verder te helpen. Nlp-coaching en -training en ik volgde ook trauma- en leertherapie. Pas later ontstond het idee dat ik ook anderen kon helpen. En daar vond ik gelukkig mij n nieuwe doel. Kwetsbaarheid, de gevoelige kant en die intuïtie spelen nu een grote rol in mij n leven. En als ik terugblik, dan heb ik aan die kanten van mezelf veel gehad. Misschien waren die aspecten in Afghanistan juist wel levensred- dend. Het is mooi dat bepaalde delen van onze hersenen en ons zenuw- stelsel in staat zij n om gevoelens uit te schakelen in geval van nood, maar als het weer veilig is zou het goed zij n om ze gedoseerd toe te laten. De laatste jaren ben ik gefascineerd geraakt door het fenomeen posttraumatische groei (PTG) en zie het als mij n nieuwe missie anderen te inspireren en hierin te begeleiden.’


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76