EROPUIT


Tekst en foto’s Leo van Dooren


Joie de vivre 1 TUSSEN VULKAN


Waar vulkanen als het ware in een rij staan, waar het boerenleven nog hard is, waar de lunch een feestmaal is, waar pelgrims te voet op zoek zijn naar zichzelf en water zich onstuimig een weg baant in nauwe kloven, kortom waar het leven waard is geleefd te worden: de Auvergne...


1. IIn de Auvergne kun je onderweg zomaar een prachtige vestiging tegenkomen.


2. Overal zijn de pelgrims aanwezig.


2 70 | Kampeerauto nr. 4/2013 NKC


We besluiten op onze terugreis van zonnige, zuidelijke stranden een deel van Frankrijk te doorkruisen dat we nog niet kennen: de Auvergne, gelegen in het departement Haute Loire. We passeren Langonge, een aardig stadje aan de rivier l’Allier vlak bij het stuwmeer van Naussac. Grootste attractie hier is de Train touristique des Gorges de l’Allier, een toeristentrein, die langs de rivier rijdt tot aan Langeac, een sensationele route van 67 kilometer. Onderweg kan uitgestapt worden in Monistrol d’Allier en Alleyras, om te raften, kanoën, canyoning of gewoon te wandelen in het indrukwekkende landschap. In grote delen van dit traject is de rivier of de trein trouwens de enige vorm van transport, omdat er geen wegen zijn. Wij rijden door naar Les Estables, een authentiek boeren- dorp, gelegen aan de voet van de Mont Mézenc, waar we de camper neerzetten op de gratis camperplek, midden in het dorp. We hebben deze berg uitgezocht vanwege


het uitzicht op zowel de lager gelegen Ardèche, als de Auvergne, dat eigenlijk één groot vulkanisch plateau is. Bij helder weer is hier zelfs de Mont Blanc te zien.


Lust voor het oog


De volgende ochtend rijden we naar boven, parkeren de camper op het grote terrein naast la maison Forestière du Mézenc en maken kennis met onze gids Sébastian. Al wandelend vertelt hij passionnement over de zeldzame vegetatie op ‘zijn’ berg. De séneçon argenté, die hier op de top groeit, is zelfs uniek in Frankrijk. Het vlees van de Aubrac-koeien, die hier op duizend meter hoogte het hele jaar door worden gehouden, schijnt ook een unieke smaak te hebben vanwege de cistre, wilde bergven- kel, die hier welig tiert tussen het gras. Deze ongeveer zeshonderd koeien verdienen het predicaat fi n gras, dat AOC-erkend is.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92