Tekst en foto’s redacteuren Kampeerauto Paradijsjes en no-go-gebieden


Waar gaan we naartoe?


Waar gaan we deze zomer naartoe? De een gaat altijd naar hetzelfde land, de ander houdt van afwisseling. Maar vrijwel iedereen heeft favoriete vakantielanden én landen om te mij- den als de pest. Redacteuren gingen bij zichzelf te rade en noteerden hun oordeel. Aangevuld met de keuzes van enkele camperaars met een uitgesproken mening.


Vrijheid in Noorwegen


Voor cultuur moet je niet in Noorwegen zijn, maar het voelt daar alsof de prachtige en weidse natuur bijna helemaal voor jezelf is. Je kunt met de camper bijna overal vrij staan, als je maar zelfvoorzienend bent. De water- en loospunten onderweg worden duidelijk aangege- ven. Met een dikke trui en stevige schoenen kun je van alles onderne- men. Duur, zegt men. Ja, dat is zo. Maar wat is drie tot vier weken per jaar 20 procent meer uitgeven nou eigenlijk? AnneMieke Houdijk


Tolbedragen in Oostenrijk


Oostenrijk is schoon en de inwoners zijn vriendelijk en behulpzaam. Maar wij komen er niet meer, want we hebben een camper gekocht die zwaarder is dan 3.500 kilogram. Dat betekent dat we in Oostenrijk op de snelweg moeten rijden en daar voor een vermogen een go-box moeten aanschaffen. Natuurlijk, als je zo’n grote camper kunt betalen, dan moet die tol ook wel lukken. En dat klopt. Maar daar gaat het niet om. We wíllen het niet. We hebben geen vrachtwagen waarmee we winst maken door over de Oostenrijkse snelweg te rijden. We zijn toeristen die best geld willen uitgeven aan leuke zaken in Oostenrijk, maar geen enorme tolbedragen. Gemiste kans dus voor Oostenrijk. Agnes Jeurnink


Geen eenzaamheid in Ierland


Ierland is overweldigend mooi en groen, maar we komen hier vooral vanwege de gezelligheid in de pubs. Ieder weekend staan we vlak bij een leuke pub, om ’s avonds te kunnen genieten van het publeven, met hele gezinnen, inclusief opa en oma. Mensen die binnenvallen en een lied ten gehore brengen. Of opa die zijn muziekinstrument tevoorschijn haalt en een geweldige solo weggeeft. Om nog maar te zwijgen over de samenzang die spontaan losbarst en de gehele kroeg laten meedeinen. Terwijl wij Nederlanders niet veel verder komen dan olé, olé, olé, olé… Als Nederland dit publeven ook zou hebben, zou er heel wat minder eenzaamheid zijn, vooral onder ouderen. Agnes Jeurnink


EROPUIT


Gastvrijheid in Turkije


Turkije is een eind rijden, maar het is een bijzon- der gastvrij en mooi land. We troffen er vriende- lijke, behulpzame mensen, goede wegen en veel meer cultuur en bezienswaardigheden dan we ooit hadden verwacht. Enthousiast genoten we er ook van het lekkere eten en het bijna altijd mooie weer. Een topper in onze vakantiebelevenissen. Jan Willem Kuiper


>> NKC Kampeerauto nr. 4/2013 | 53


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92