search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
KAMPEERAUTO


Tekst Douwe de Vries Foto’s Douwe de Vries en Piet van Putten


Piet en Truke van Putten vonden hun oude liefde terug. Camperbusje vindt weg terug Oude liefde roest niet


Hoe wonderlijk de wegen van een camperbus kunnen gaan, toont het verhaal van de Citroën HY 72 van Piet van Putten (63) uit het Friese Beers. In 2001 zag hij in een garage in Leeuwarden het busje terug waarmee hij en zijn vrouw 35 jaar geleden een avontuurlijke tocht maakten naar onder andere India, Pakistan, Afghanistan en Nepal.


The circle of life, zoals Piet de geschiedenis van zijn camper aanduidt, begint in 1976 in zijn toenmalige woonplaats Baarn. De brandweer bood in een advertentie de Citroën te koop aan, die tot dan in gebruik was als materiaalwagen. Van Putten: “De auto was tien jaar oud en daarmee afge- schreven, zoals toen gebruikelijk was, maar hij had slechts duizend kilometer per jaar gereden. Het was een bijna nieuwe auto dus.” Zijn partner Truke Zeinstra (59), die hij tijdens z’n studie leerde kennen, voelde


24 | Kampeerauto nr. 3/2013 NKC


net als hij wel voor een wereldreis naar on- bekende oorden. Bij het ombouwen van de Citroën tot een bruikbare camper werd Piet geholpen door zijn zwager Anno Zeinstra, die zich vooral toelegde op het laswerk. “Onder het carter laste hij als bescherming tegen steenslag een grote plaat, achter op het busje kwam een voorraadbak en de voorkant werd versterkt met, wat ik maar zal noemen, een koeienvanger. Het interieur betimmerde ik zo veel mogelijk zelf”, herin- nert hij zich.


Na een klein jaar was de klus geklaard. Piet en Truke zegden hun baan als welzijns- werker op en vertrokken in 1977 voor een vijftien maanden durende reis richting Azië. Piet: “De camper heeft zich uitstekend gehouden. Een lekke band, een kapotte voorruit, een deuk in het dak en een kapotte schokbreker waren zo’n beetje de enige pech die we hebben gehad. En we hebben er toch 43 duizend kilometer mee gereden. Het enige wat niet voldeed, waren twee grote, rubberen waterzakken, die we boven op


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84