Zwartwit


Tekst: Foto:


Jan Willem Kommer Henk van der Veen


Als er iets is waar ik tegen opzie dan is het wel het schrij- ven van het voorwoord. Ik stel het elke keer uit tot ver na de deadline. Waarom? Omdat ik geloof dat zo’n voorwoord bij uitstek de plek is om ergens een stevige en stellige mening over te geven. En die heb ik niet. Nou ja, vrijwel nooit. Omdat ik de doodvermoeiende gewoonte heb om alles van verschillende kanten te bekijken. En dan kom ik tot de conclusie dat er geen absolute waarheden zijn, dat de wereld niet zwartwit is en dat eigenlijk iedereen gelijk heeft, vanuit zijn of haar eigen invalshoek. Zoals ik al zei, doodvermoeiend. Ik kan dan ook jaloers zijn op mensen die er wél van over- tuigd zijn dat iets op een bepaalde manier in elkaar steekt. Daar kan ik dan ook best wel in meegaan. Voor even natuurlijk, want dan zie ik ineens weer een andere kant. Neem nou Naturalis. Daar willen ze verbouwen omdat ze ruimtegebrek hebben. Fons Verheijen, architect van het Leidse museum, vindt dat de verbouwingsplannen zijn auteursrecht aantasten. Hij is naar de rechter gestapt om verminking van zijn ontwerp te voorkomen. Als je wilt weten hoe dat heeft uitgepakt moet je maar even Googelen, waar het mij nu om gaat is wat dit gekrakeel heeft losgemaakt. Op de website van De Architect bijvoorbeeld kun je wat blogs lezen waarin de hoofdredacteur van dat blad fel van leer trekt tegen de actie van de architect. Met naar mijn idee best wel valide argumenten hier en daar. Want inderdaad, loop je bijvoorbeeld door dit soort acties niet het risico dat opdrachtgevers gaan twijfelen of ze wel van de diensten van architecten gebruik willen maken? Voor je het weet zit je tot in de eeuwigheid vast aan een gebouw waar je niets meer aan mag veranderen. Laatst zag ik ergens een foto van mij voorbij komen. Er was fl ink wat afgesneden en van een kleurenfoto was hij zwartwit gemaakt. Ik vond het bijzonder om te merken dat ik die veranderingen nog erger vond dan het feit dat de foto ongevraagd van mijn website was geplukt. Als ik die foto zo had bedoeld als wat er van was gemaakt, dan had ik hem zélf wel zo gemaakt. Af lijven! En toen had ik ineens een Aha-erlebnis. Voor een architect is het natuurlijk óók niet leuk als iets wat hij of zij heeft gemaakt, door een ander wordt veranderd! Uiteraard wil ik mijn foto niet met Naturalis vergelijken en natuurlijk graaft een verbouwing iets dieper dan wat gephotoshop. Maar in de basis gaat het ook om iets dat ik heb gemaakt en bedacht en dat iemand anders verandert; en naar mijn idee niet ten goede. Of zou de foto er wel beter van zijn gewor- den, maar kan ik dat niet zien omdat het vooral mijn eergevoel is dat is aangetast? En daar zit ik dan weer te wikken en te wegen. Ben ik even blij dat ik geen rechter ben die uitspraak moet doen in kort gedingen die archi- tecten aanspannen. En dat ik maar zes keer per jaar een voorwoord hoef te schrijven.


MEBEST april 2017 3


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48