“Ja, de wereld van de nacht is een puur mannelijke wereld, opgebouwd uit vriendschappen van twintig jaar die prevaleren boven muziek of de markt. Ik heb het daarbij niet over vaardigheden, omdat dat subjectief
iemand heel goed vinden waar anderen niets aan vinden”.
Van ongelijke kansen tot de meedogenloze con- trole over haar uiterlijk, Deborah heeft op elke hoek obstakels moeten overwinnen.
“Vrouwen zullen altijd moeten vechten, zelfs als velen geloven dat we het makkelijker hebben door ons uiterlijk; 90% van de vrouwelijke DJ’s zijn gedwongen hun schoonheid te gebruiken om ook maar iets van een kans te krijgen, het is vaak ons Trojaanse paard geweest, om überhaupt “mee te mogen doen” en om binnen de industrie mee te groeien...”
Toch, in plaats van zich te laten definiëren door deze uitdagingen, is Deborah er bovenuit gestegen, en heeft ze op haar eigen voorwaarden een plek voor zichzelf gecreëerd binnen de scene. Haar boodschap is duidelijk: echte gelijkheid mag dan ongrijpbaar zijn, maar het is een doel dat het vechten waard is.
Voor Deborah is muziek meer dan alleen een carrière; het is een reddingslijn—een bron van troost en kracht in de oceaan van uitdagingen in het leven. In de donkerste momenten van haar leven—scheiding, verlies, ziekte—vond ze toevlu- cht in de studio, waar ze haar hart en ziel in haar muziek stortte met een vurigheid die grenst aan obsessie.
“Ik heb de ergste momenten van mijn leven meegemaakt tegelijkertijd met het beste moment van mijn carrière, zonder dat dit laatste eronder leed. In de afgelopen 18 maanden heb ik een scheiding meegemaakt, de dood van twee honden (die als kinderen voor me zijn), een van hen zag ik gedurende twee maanden weg kwijnen zonder iets te kunnen doen, en een spoedoperatie aan een tumor”.
Het is deze onwankelbare toewijding aan haar ambacht die haar door de zwaarste tijden heen heeft gesleept, waardoor ze sterker en veerkra- chtiger dan ooit uit deze moeilijke tijd is weten te klimmen. In haar muziek vindt ze niet alleen catharsis maar ook doel—een baken van licht in een wereld die te vaak in duisternis gehuld is.
“Muziek en mijn werk hebben me altijd gered. Ze reikten me de hand en dwongen me op te staan zelfs wanneer ik dat niet wilde. Ik heb mijn privéleven altijd volledig gescheiden gehouden van werk. Ik heb altijd gezegd dat ik geen “DJ” ben, maar “DJing” doe.”
“Als ik thuis kom ben ik Deborah, honden, eten, strand, vrienden. Geen gala met “speciale” vrien- den, alleen mensen die heel normale banen hebben en het enige dat ze weten over de nacht is dat het donker is. Ik hoef geen grenzen in te
Photo: IAMJOHANNES -
mixmagnl.com 27 is. Ik kan bijvoorbeeld
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58
